İlk okumaya başladığımda bir atlas aldı babam bana
Ordan dünyaya bakmak hoşuma gidiyordu.
Bir kitap üzerinden ilk kez bakıyordum
Dağlara ovalara mesela;

Irmakları, gölleri, denizleri ilk orda gördüm
Okyanus diye bir şeyi ilk kez ondan duydum
Denizin büyüğüne okyanus denirmiş iyi mi
Yeni şeyler öğretiyordu bana bu kitap..

Kitap değilmiş adı bunun; atlasmış, bunu da sonradan öğrendim
Sadece benim atlasım iyi bilirdi; böyle düşünmüştüm o zamanlar
Gülecek ne var bunda?
Çok sonraları öğrendim ki her atlas böyleymiş.

Yani atlas böyle bilgileri vermez ise atlas olamazmış..

Atlas dostum sonra ülkelerin isimlerini de öğretti
Atlas dostuma çok şey borçluyum anlayacağınız

Para borcu değil bu ama
Bilgi borcu
Borç dediniz de aklıma geldi işte
O canım atlasımı çaldılar bir gün.
Kimlerdi atlasımı çalan?
Arkadaşlarım mı hayır hayır.

Arkadaşlarım hiç öyle şey yapmazdılar
Her biri iyi arkadaştı onların.
Şimdi nasıl özlüyorum onları bir bilseniz..
Evet çalmışlardı atlasımı benim;

Benim ilk okuduğum ilk gördüğüm ilk sevdiğim atlasımı çaldılar
Yani orasını burasını karalayıp değiştirmişler işte
Şimdi benim ilk atlasım hala durur ama

Onun bilgilerini çalıp değiştirmişler
Arkadaşlarım değil hayır onlar değil dedim ya size
Bazı kötülük severler karalamışlar yapraklarını
Çaputa döndürmüşler…

Bunu sana hiç söylememiştim değil mi baba!
Evet söylememiştim; henüz aklıma geldi, üzgünüm baba.

Açık kalmış atlasım,bütün denizlerim taşmıştır..

Çok üzgünüm baba..
Üzgünüm işte!

VURAL KAYA