Sabah uyandınız; Gözlerinizi açıp şöyle bir etrafı süzdünüz ve saate baktınız. Yataktan kalkıp pencerenin kulpunu tutup, pencereyi açıp içinize temiz havayı çektiniz, kuş cıvıltılarını duydunuz. Gözünüz gördü, ciğerleriniz havayla doldu, eliniz tuttu, ayağınız sizi taşıdı. Bu gün böyle, peki yarın?

            Bir gün açtığınız gözünüz görmüyor olabilir, eliniz tutmuyor olabilir, bacağınız yerinde olmayabilir… Hiç düşündünüz mü? Hepimiz birer engelli adayıyız. Şimdi gözlerinizi kapatıp bir düşünün. Bir sonra ki saniyenizin garantisi zaten yok, lakin yarın güne engelli olarak başlayabiliriz. Peki nasıldır engelli olmak?

            Engelli olmak, engel olmak demek değilse de; bazen engellenmek demektir! Hem de engelli olmayanlar tarafından. Nasıl mı?

            Görme engelli vatandaşımız elinde bastonuyla ekmek almaya çıkıyor. Sarı çizgili şeritte bir nesneye çarparak duruyor ve önünde kocaman bir engel! Bir araba sarı çizgiyi yarıda kesmiş, görme engelli vatandaş ekmek almaya nasıl gidecek? Sağından mı geçmeli o engel olan aracın, solundan mı? Sarı çizgiye aracını park eden engelsiz vatandaşın umurunda mı?!

            Başka bir engelli vatandaşımız aracıyla AVM’ye gidiyor. AVM araç park alanında engelliler için yer ayırarak, engelli amblemleri koymuş. Fakat oda ne? Henüz engelli olmayan araç sürücüleri, engelli park yerini çoktan işgal etmişler. Tabiî ki engelli vatandaşlarımızın yaşadığı problemler bunlarla sınırlı değil. Bunlar sadece en yaygın olan problemlerden birkaçı…

            Engelli park yerini işgal eden, işgal edeni görüp uyarmayan, işgale göz yuman herkes… Vicdanen engelli, ruhen engelli, kalben engelli olmayın!

            Ey AVM yöneticileri; o park yerinde engelli park yeri yapmaktan ne kadar sorumluysanız, o yerlerin işgalini önlemekten de o kadar sorumlusunuz!

Değerli okuyucularım; bugün engelli değilsek bile engelli adayıyız. İnsan olarak ruhen, birey olarak kalben, bir vatandaş olarak vicdanen sorumluyuz. Engelli vatandaşlarımız için ayrılmış park yerlerine park etmiş veya engelli yolunu kapatmış bir araç görürsek lütfen bunu ilgili yerlere bildirelim. (Alo 155 vb.)

2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu m.61 bu durumu açıkça düzenlemiş. O zaman bize ne düşüyor? Böyle bir durumla karşılaştığımızda, bize ilgili yerlere bildirmek ve eğer imkânımız varsa olası ihtimallere karşı durumu belgelemek (fotoğraf, kamera kaydı vb.) kalıyor.

Engelli kardeşlerimize engel olmamak için el ele Memleket’im Konya.

Vicdanen, ruhen, kalben engelli olmadığımız bir toplum olmamız temennisiyle…

Haftaya görüşmek üzere…