Dünya dönüyor, çocuklar büyüyor, ağaçlar yaprak döküyor, denizler kıyıyı zorluyor; biz yaşlanıyoruz… Tohumlar ekiliyor, yağmur yağıyor suluyor, gübreyle besleniyor, meyve – sebze - tahıl oluyor; biz koparıp yiyoruz. Hiçbir şey aynı kalmıyor; ağaç yaprak döküp çıplak kalıyor. Aynı ağaç çiçek açıyor, meyve veriyor. Her şey dönüşüyor; yoksa biz hala aynı mı kalıyoruz?

            Haftada kaç poşet çöp çıkıyor evinizden/ iş yerinizden? Peki o çöpün içinde neler var? Şöyle bir düşününce… Karton kutular, bitmiş piller, teneke kutular, plastik şampuan/ deterjan, içecek kutuları, naylon poşetler, okunmuş gazete – dergiler, tükenmiş kalemler bir de gıda atıkları… Genel olarak bunlardan oluşuyor değil mi? “Ah Yasemin ah, her işi bitirdin şimdide kafayı çöplere mi taktın?” dediğinizi duyar gibiyim. Durun birde kulak verin, baktınız sonunda hoşunuza gitmedi itirazı o zaman edin.

             Şimdi o torba torba çöpler var ya; gözünüzün önüne getirin. Bir mahallenin, bir ilçenin, bir şehrin çöpü… Her gün daha da artıyor ve mecburen bir yerlere dökülüyor. Çığ gibi büyüyen bir yığın… Çöpe giden çoğu şeyin yerine de yenisi üretiliyor. Her yeni üretimde dünya kaynaklarının birazı eksiliyor; her çöp döküşte bir önceki kaynak boşa gidiyor. Eksilen dünya kaynakları hemen yerine de konulmuyor ne yazık ki! Bu arada bu atıklar toprağa karışıyor, toprak minerallerini bozuyor, buharlaşıp havaya karışıyor, yağmur olup yağıyor… Peki ya bu durumla mücadele etmek mümkün mü? 

            Dünyanın sınırlı kaynaklarını; sınırsız şekilde kullanabilmenin yolu; geri dönüşüm. Çoğu belediyeler de bu konuda hizmet ve bilgi veriyorlar. Çoğu Belediyelerinde desteklediği bu duruma sizde katkı da bulunmak ister misiniz? Aynı havayı soluyor, aynı suyu içiyor, aynı şeyleri yiyoruz. Bu hava ve su bizden sonraki nesillere de ihtiyaç. Temiz bir dünya yaşamak bizden sonraki nesillerin de hakkı. Onların haklarını ellerinden almamak için, sağlıklı yaşam için var mısınız elinize taşın altına sokmaya?

            Tamamdır, durumdan vazife çıkardık. Kendimize sorumluluk edindik de; ne yapacağız, nasıl yapacağız? Kolları sıvadık da, işe nereden başlayacağız?

            Evimizin ya da iş yerimizin bağlı olduğu belediyeyi aramakla işe başlayabilirsiniz. Öncelikle oradan bilgi almakta fayda var. Bağlı olduğunuz yere geri dönüşüm kamyonu geliyor mu? Ayrı ayrı mı paketlemek gerek yoksa geri dönüşümü mümkün atıkları tek poşette toplamak yetiyor mu? Ya da en yakın geri dönüşüm kutuları nerede? Bu bilgileri de aldıktan sonra, bilgilere göre hareket etme vakti… Belki tüm atıkları ayrı ayrı paketlemek gerekecek, belki hepsi için tek paket yetecek. Dahası da var mı?

            Kutular, az az kalmış ipler, eskimiş kıyafetler ve daha neler neler… Artık kullanmadığımız bu maddelerden de işe yarar şeyler yapmanız mümkün. Kavanozlardan mumluk, kutulardan kalemlik, tenekelerden saksı… İnsan yeter ki istesin; insanoğlunun istedikten ve çabaladıktan sonra yapamayacağı iş var mı?

            Dünya kaynaklarının bir sınırı var; bizim de yaşama süremiz. Yaşamamız için dünya kaynaklarını kullanmamız gerek; ama israf etmeden! Çünkü dünya bizim değil; biz bu dünya da misafiriz. Yaşarken kullandığımız kaynakların emanetçisiyiz. Eskiler pazara giderken file torbalarını kullanmasa, muslukları açık bırakıp suları şırıl şırıl akıtsa, meyve – sebze posalarını gübre olarak kullanmasa ne olurdu halimiz?

            Yazımızın sonuna geldik; Yasemin’in kafayı çöplere neden taktığını sabırla dinlediniz. Hoşunuza gitmediyse lütfen şimdi itiraz ediniz.

            Kıymetli hemşerilerim; temiz bir Konya için lütfen el ele verelim. Bugüne bugün emanetçiyiz; emanete riayet edelim.

            Haftaya görüşmek üzere değerli okuyucularım…