Uzun bir aradan sonra siz sevgili okuyucularımızla birlikte olmanın hazzıyla 2007-2008 sezonunun ilk yazısını doğum günüm olan 28.09’da yazıyorum. Hepinize merhaba…

Konyaspor’umuz bu sene lige hiçte iyi başlayamadı. Aslında ilk hazırlıktan beri kötü gidiyor. Takım bir türlü istenileni sahaya yansıtamıyor, yardımlaşma yok, sporcular arasında sanki bir soğukluk varmış gibi, takımda bir otorite boşluğu, yönetimdeki parasızlık futbolcuların üzerine sinmiş. Geride kalan 6 haftanın sonunda Konyaspor neler kaybetti. Aslında geçen sezon Gaziantep maçından sonra gitmesi gereken Nurullah Sağlam’ı kaybetti. 14 puan kaybetti. Fortis Türkiye Kupası’ndan elenerek Konyamız için çok önemli olan prestijini kaybetti. Kupadan muhtemelen kazanacağı dolarları kaybetti ve hepsinden önemlisi bu sene çok iyi organize olmuş taraftarımızı kaybetmek üzere.

Şimdi bu yukarıda saydıklarımın hepsi takımın başına gelmiş yeni bir teknik adam için ne ifade eder? İki seçenek olur. Birincisi sorunlar devam eder ve kaybedersin. İkincisi özellikle sporcular bu değişimi kendilerince çok iyi değerlendirerek çok iyi bir çalışma ortamına girerek yükselişe geçerler ve tekrar gönüllerde taht kurarlar. İşte böyle bir ortamda Konyaspor’umuzun başına sevgili Ünal Karaman geldi. Özellikle kendisine yürekten başarılar diliyorum. Başarısı hepimizi gururlandıracaktır.

Bir TV programında Ünal keşke sezon başı gelseydi demiştim. Ama ne yapalım şartlar değişti, şimdi geldi. Ve spor camiası olarak yıllarca işte gelen teknik adamlar Konyalı antrenörlere itibar etmiyor diye hep eleştirilerde bulunmuştuk. Şimdi ise çok fraklı bir durum oluştu. Neredeyse teknik kadronun bildiğim kadarıyla tamamı Konyalı. Bu şansı çok iyi değerlendirmeliyiz. Ben şimdi bazı tavsiyelerde bulunmak istiyorum.

Ünal Karaman ve ekibine geçmişte teknik direktörlük yapmış hocalara verilen imtiyazların çok daha fazlası verilmeli ve kesinlikle işine karışılmamalı.

Milli takım teknik direktörlüğünü bırakarak gelmiş hocamıza başta Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Tahir Akyürek sahiplenmeli ve isteklerinin yerine getirilmesi için gayret göstermeli. İçi boşalmış bir takım görüntüsündeyiz. Futbolcularımızda bu değişimden çok iyi yararlanarak hocalarının gözüne girmek için var güçleriyle çalışmaları gerek. Nurullah Sağlam giderayak verdiği röportajda sanki sporculara da gitmeleri konusunda bir mesajı var gibiydi. Sporcularımızın bunun böyle olmadığını ispat etmeleri gerekir.

İdarecilerimizin Konyaspor’un menfaatleri için birazcık fedakarlık yapmaları lazım diye düşünüyorum. Arkadaşlarımızın her birisi işlerinde başarılı olmuş insanlar. Bir beklentileri olmadan Fortis Türkiye Kupası’nda kaybedilen paraları kendi aralarında toplayıp kulübe hibe edebilirlerse tüm Konya’nın sevgisini kazanırlar dişe düşünüyorum. Konyasporluluğun ağızda değil de gerektiğin de fedakarlık olduğunu da göstermeleri lazım.

Taraftarımızı daha ligin 6. haftasında olduğumuzu geriye daha 28 maçın olduğunu ve Fenerbahçe ile aramızda sadece 5 puan olduğunu ve düşme gibi bir saçmalığı asla düşünmeden Konyalı teknik adamların idaresindeki takımımıza lig yeni başlıyormuş gibi destek vererek dosta düşmana birlikteliğimizi gösterelim diyorum.  

Sevgili yazılı ve görsel basında yazı yazan yorum yapan tüm ağabey ve arkadaşlarımızdan da aynı sabır ve yaklaşımı ben şahsen bekliyorum. Sevgili Konyasporlular unutmayın ti Milli takımı bırakacak kadar Konya sevgisiyle dolu bir kardeşimiz kendini riske ederek Konya’ya geldi. Bu gelen adam, bundan öncekiler gibi sahte bir imparator değil gerçek bir imparator. Ve adam gibi adam. Herkese, hepimize düşen ayağa kalkarak avuçlarımız patlayıncaya kadar alkışlayarak Hoş geldin Ünal Karaman demeliyiz.

Evet haklısın diyen sesinizi duyar gibiyim. Haydi hayırlısı…