Yine bir hal hatır sorusuna, düşünmeden hiç de emin olmadan “iyiyim” deyivermenin hızıyla bir günü daha bitiriyoruz.

Yine bir koşturmacanın sonunda, ömürden bir gün daha eksiltmenin haksızlığıyla yollara düşüyoruz.

Yine yeniden bir gün gidiyor bize veda etmeden. Ne kadar da sıradan böyle söyleyince… Olmaması gerekirken hem de…

Biliyor musunuz, ben çok düşündüğüme karar verdim. Çok düşünmek iyi bir şey değil. Çok düşünmek yoruyor. Çok düşünmek insanı hasta ediyor. Çok düşünmek boğuyor. Çok düşünmek zorluyor. Çok düşünmek sınıra yaklaştırıyor.

Bir filmdeydi eğer yanlış hatırlamıyorsam Tom Cruise’un başrolünde olduğu Son Samuray… Filmde, Samurayların başarılarının altındaki en önemli şeyin zihnin temizliğine vurgu yapan bir sahne vardı. Replik şöyle geçiyordu ağır ağır ilerleyen sahneyle birlikte; “Hiç Düşünce.” Tom Cruise samuraylık eğitimi alırken karşısındaki hocasını yenemeyeceğini düşünüyor ve her seferinde yeniliyordu. Ancak bir noktada kendini düşüncelerinden sıyırdı ve rakibi olan hocası ile denk noktaya gelerek onu yenebileceğini gördü. Bu sırada içinden tekrarladığı replik şuydu: “Hiç Düşünce”

Taoizm’de geçen bir sözcük olduğunu şimdi öğrendiğim “Hiç Düşünce” insanın evrensel bilgeliğe ulaşabileceğinin altını çiziyor. Yani aslında insanın öğrenilmiş kalıplarla düşünmemesi gerektiğini öneriyor.

Yanlış anlaşılmaktan korkarım. Şunu söylemiyorum, kimse düşünmesin filan dediğimiz yok. Fikirsiz olalım, herkes öyle bön bön baksın demiyorum. Zaten öyle bir dünya da mümkün değil.

Diyorum ki ben de dâhil hepimize biraz zihin temizliği lazım. Yeniliklere biraz daha açar mıyız kendimizi o zaman? Egolarımızdan sıyrılır mıyız mesela? Bilmediklerimizi de bir kenara bırakıp her türlü zorlukla mücadele edebilir miyiz?

Sorular, sorular… Bu da benim düşünmeyen halim işte… Görüyorsunuz.

Yogaya mı başlasak?

Tamam tamam sustum.

Bu arada hala Son Samuray filmini izlemediyseniz onu da önermiş olayım. Şahanedir.

Ben gidiyorum. Siz devam edin. Kendinize özgü farklılıklarınızla, kendiniz gibi…