Değerli dostum, Seyit Küçükbezirci ile 20 Temmuz 1973 günü bana ilk yayınladığı ‘Issız Yuvalar’ Konya Türküleri kitabını imzalayarak verdi ve şunları söyledi, “Kıymetli Gazeteci arkadaşım İhsan Kayseri’ye çalışmalarında başarılar dilerim. İmza 20 Temmuz 1973 ve Seyit ağabeyimin ‘Konya Türküleri kitabını ilk yayınlayan kişidir. Konya Ticaret Lisesi’nde okurken, değerli hocası benimde daha sonra arkadaşım olan Cahit Öztelli, feyzinden geçmiş ve onun folklor bilgisini bizlere ulaştıran Cahit Öztelli hocayı da saygıyla anarım. Seyit Ağabeyi son yolculuğuna uğurlayamadım, evde hasta yatıyorum. Hep kafamda ‘Issız Yuvalar’ kitabını hayal ediyordum. Sevgili eşim öğretmen Rahime hanımdan rica ettim. Kitaplığımın şuralarında şu bölümünde Seyit Ağabeyimin ‘Issız Yuvalar’ kitabı olacak onu bana bir bulubilir misin’ dedim. ‘Issız Yuvalar’ kitabını aradı ve bularak yatağımın baş ucuna getirdi.

Ben de bu eseri telefonla değerli kardeşim Servet ‘Oruç Reisi’me telefonla yazdırıyorum. Ve bana imzaladığı bu eseri, kitaplığımın en nadide yerinde saklarım. Seyit Ağabeyimin Konya Türkülerini içeren eseri, Umut Yayınları’ndan çıkmıştır. Yani bu yayın evi Seyit Ağabeyin kendisinindir. Seyit Ağabeyimle çok çok uzun hatıralarımız var. Sohbet ettiğimiz zaman saatler nasıl dakikilar gibi geçtiğini hatırlarım. Değerli Seyit Ağabeyimin değerli Ticaret Lisesi’ndeki Türkçe hocası, Cahit Öztelli ile ilgili de burada yazmak isterim.

13 Mayıs günü Karaman’dayız. Karamanoğlu Mehmet Beyi’in divanda dergahta, Türkçe’den başka dil kullanılmayacak fermanıyla bayram ilan edilen Türkçe’nin resmi dil ilan edilmesinin bayramını anıyoruz. Değerli dostum ağabeyim Dr. Hasan Özönder, Cahit Öztelli, ben Baha Kayserilioğlu, bize bir minibüs tuttu. Yunus Emre’nin dedesinin çiftliğine götürdü. Orada Yunus Emre’yi birkez daha saygı ve sevgiyle andık. Ve her yıl geldiğimde Cahit Öztelli’nin sohbetini değerli dostum Seyit ağabeyimle birlikte kaçırmazdık. Bir gün büroya geldi, -İhsan bu Pazar İvriz Çayı’na gideceğiz. Kooperatifler 7. Bölge Müdürlüğü İvriz Çayı’na alabalık tesisi kurmak için çalışıyor. Gelir misin” dedi.

Ben de “-Hay hay Seyit Ağabey, seninle olurda gitmez miyim’ dedim.

Ve Pazar günü İvriz Çayı’na gittik.

Bölge müdürü orada inceleme yaptı. Ve orada ilk alabalık tesisleri kurulmadan önce, biz bu incelemeyi gerçekleştirdik. Seyit Ağabeyimin değerli dostum, son yolculuğuna uğurlamada evde hasta yataktaydım. Hatıra olarak sakladığım Konya türküleri  ‘Issız Yuva’ eserinin Seyit Ağabeyimin daha sonra pek çok kitaplarını her zaman imzaladığı bana verdi.

Bunlar kütüphanemde en kıymetli yerinde bulunmaktadır.

Kaptan Zade Ali Rıza Efendi’nin

“Kapıldım Gidiyorum, bahtımın rüzgarına

Ey ufuklar yolculuk var yarına” şarkısı

Kapıldık gidiyoruz bahtımızın rüzgarına. Eyy ufuklar’ diyoruz Seyit ağabeyin son yolculuğuna…

Seyit Ağabey derdi ki, “Üç gün bile Konya’dan ayrılamam. Konya sevgisi bende başkadır. Mevlana hazretleri bizi göndermiyor Konya’dan”

Cenab-ı Allah’tan rahmet diliyorum. Dostlarına ailesine ve sevenlerine başsağlığı diliyorum.