Bu çığlığı duyun,

“Zeki abi zor durumdayız, bizi yaylamıza sokmuyorlar …”  

Bir yörüğün çığlığı bu.

Bin yıllardır aynı yaylalara konup göçen insanların acı dolu çığlığı.

Bu devletin her karış toprağında onların kanı-canı var. Binlerce yıllık bir kültür ve yaşam biçimi göçerlik.

Özgürlük vazgeçilmez bir şey onlar için. Asalak değiller. Devletten, adam yerine konmaktan başka bir talepleri yok ama devlet hep onların tepesinde Bu insanların bir bölümü, hiçbir ekonomik ve moral alt yapı hazırlanmadan Karaman’da sarı evlere yerleştirildiler. Şimdi hepsi perişan. Kendilerini hapiste gibi hissediyorlar.

Kalan 200 kadar Yörük obasının iskânı için 18 Ocak’ta Mersin’in Aydıncık ilçesinde geniş katılımlı bir toplantı yapıldı. Anketler yapıldı. Ekonomik kayg4ılara yönelik tek bir soru yoktu anketlerde.

Aydıncık’ta üç gün birlikte Yörük obalarını dolaştığımız ziraat mühendisleri, keçi sürülerinin ormanlara zarar verdiği sözünün doğru olmadığını aksine o sürülerin dolaştığı alanlarda ormanların daha sağlıklı geliştiğini söylüyorlardı.

Sayın milletvekilleri, siyasetçiler, bin yıldır bu dağlarda göçen, bu toplumun en saf ve temiz insanları Yörükler nisan ayında yola çıktılar. Toros yaylalarına doğru geliyorlar. Yolboyu onların çığlıkları da geliyor. Bu çığlıkları duyur.

Attıkları her adımın sonunda yasaklar, baskılar, ağır para cezaları bekliyor onları.

Aklı başında kuruluşlar yayın organları “Bu kültürü yok etmeyin, bırakın yürüsünler” diyorlar. Ya, bırakın yürüsünler ya da insanlığa yaraşır bir çözüm bulun.

Zeki Oğuz / Memleket