İki gün önce Sağlık Bakanı Sayın Fahrettin Koca’nın sağlık alanında hissedilen ihtiyacı kapatmak için otuz bine yakın yeni personel alınacağına yönelik bir haber okudum. Özellikle pandemi döneminde sağlık kurumlarından çalışanlarına sağlığın ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anladık, önemini yeniden bize hatırlattı. Yaşadığımız sürece de bunu unutacak değiliz.

Sağlık konularına herkes kadar belki herkesten biraz daha fazla çok kıymetli doktor ya da diğer çalışanlar dolayısıyla aşinayım. Ancak başkaları gibi bu konuda ahkam kesecek değilim. Yurt dışına giden doktorlar, sağlıkta şiddet, maaş, döner sermaye, ödemeler, haklar, sağlıkçılara karşı tutumlar, neresinden dokunsanız iyileştirme ve geliştirme gerektiren konular var. Bu konuda iyi niyetle bir şeyler yapıldığını, yapılmaya çalışıldığını da biliyorum. Bu konudaki herhangi bir aksaklık sizin benim hepimizin, sevdiklerimizin hayatını doğrudan doğruya etkiliyor. Başka alanlardaki aksaklıklar bireyin hayatına bu kadar doğrudan etki etmiyor.

Pandemi ve sonrasındaki dönemde sağlıktaki açık öyle bir noktaya geldi ki emekliye ayrılan, özel sektörde kendi muayenehanesinde çalışan doktorlara da cazip teklifler ile devlette işe dönmeleri yönünde Sayın Koca’nın üstün gayretlerine pandemide ve sonrasında şahit olduk, şahit oluyor, takdir ediyoruz. Keşke onun bu yöndeki gayretleri alt kademelerde de aynı incelik ve titizlikle uygulansa diye düşünmeden edemiyor insan. Bütün bunları neden yazıyorum, yazıyı nereye bağlayacağımı merak ediyor olabilirsiniz. O noktaya geliyorum.

Üç Fatura

Konya’nın bir ilçesinde çocuk doktoru olarak görev yapan alanında oldukça kıdemli, uzman, duyarlı, görevden kaçmayan, sorumluluk alan, fedakârca çalışan bir doktor tanıyorum. Hayır, mesleğe yeni başlamış değil, neredeyse emekliliği gelmiş denecek kıdeme sahip bir uzman doktor. Yıllarca ilçelerde başhekimlikten uzman hekimliğe görev yapmış, halen de yapıyor. Yıllarca her gün günde bir buçuk iki saat Konya merkezden görev yerine kar yağmur demeden, görevini aksatmadan gidiş geliş yapıyor. Biz yol yormuyor mu merkeze gelsen artık dediğimiz günlerde dahi oradaki çocukları, aileleri düşünerek, halinden şikayet de etmeden gidiş geliş yapıyordu.

Artık yıllar, yaşanmışlıklar, yollar mı yordu kendisini bilmiyorum ama ilk kez onca yıllık kıdem, tecrübe, uzmanlığı ile Konya şehir merkezine gelmek istedi. Yoruldum artık yollardan diye durumunu dile getirmişti. Biz de dost meclisinde, bunca yıllık tecrübe ve birikimin, puanınla, istediğin bir yere tayini çıkar sanırım diye düşünmüştük. Ancak, durum öyle olmadı. Doğal hakkı olan bir atama çeşitli gerekçelerle gerçekleştirilmedi. Seçim döneminde Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’ya şikâyet giderse durum açıklanamazmış o yüzden tayini şu an için mümkün değilmiş gibi bir “makul gerekçe!” uydurulmuş… Kulaklarıma inanamadım tabii sizin gibi. Sonuçta bu uzman doktorumuz artık bünyem yolu da vefasızlığı da adaletsizliği de kaldırmıyor diyerek emeklilik dilekçesi vermiş. Artık benden bu kadar diyordu en son görüştüğümüzde. Emeklilik işlemi tamamlandı mı süreç devam mı ediyor bilmiyorum bu yazının yazıldığı sırada.

Bu konuyu yazma motivasyonum bahse konu olan doktorun yakın dostumuz olmasından dolayı yapılan haksız, adaletsiz uygulamanın canımı sıkmış olması da değil. Tabii bu da var ama birincisi sayın bakanın sağlık hizmetlerinin aksamaması, kalitesinin artırılması, istihdam konusundaki gayretlerinin böyle yanlış uygulamalarla akamete uğratılması. İkincisi ve benim açımdan diğeri kadar önemli olan şey ise arkadaşın bakımını üstlendiği üç ailenin durumu.

Maaşından kendi temel ihtiyaçlarını karşılayacak kadar parasını harcayan bu uzman doktor, kalanı ile ev arsa borsa yatırımı yapmak yerine bakıma muhtaç üç ailenin giderlerini karşılıyordu. O emekli olup maaşı düştüğünde doğal olarak onlara bakamayacak. Bu aileler ne olacak? Yazık.

Bu durum bilindiği halde, insan, alanında uzman, nitelikli bir doktorun sağlık sisteminin dışına itilmesine mi üzülsün yoksa bu ailelerin halinin ne olacağına mı üzülsün siz karar verin. Basit bir idari işlemle çözülecek olay böyle sonuçlara yol açıyor, bilinmiyor.

Doktor arkadaş ile kendi aramızda konuşurken bu tayin meselesi yüzünden emekli olursanız, bu üç ailenin bakım masraflarını sağlık bakanı Fahrettin Koca’ya ya da tayin işinizi yapmayan yetkiliye gönderin, paylaşsınlar bence dedim. Haksız mıyım? Sonuçta emekli olup geri dönüş dilekçesi verse merkezde istediği yere gelebilecek bir doktorun haklı talebini yerine getirmeyip onu emekliliğe zorlayanlar bu bakımı üstlenmeli bence… Halk sağlıkçıları yeterince üzüyor bari bundan sonra sağlıkçılar sağlıkçıları üzmesin.