Zaman ne çabuk geçiyor, daha dün gibi.

Birkaç gazetede yazdıktan sonra bir bezginlik çökmüş içime, ara vermişim yazmaya. Hevesim kaçmış iyice. O ara Patronumuz Adem Alemdar, Hakkı Biçer ve daha birkaç arkadaş büroma uğrayıp yeni bir gazetenin müjdesini veriyorlar. Memleket’e yazmamı istiyorlar. Adem Alemdar’ın güleç yüzü dikkatimi çekiyor hemen. Birkaç ayrıntıda anlaşıp, söz veriyorum yazmaya.

Dönüp bakıyorum, sekiz yıl geçmiş, nice sekiz yılların geçeceğini de biliyorum.

Memleket’te yazmanın en güzel yanı kendimi bir aile ortamında hissediyor olmam. Yazarları ve çalışanları ile kocaman bir aile. Sekiz yıl önce Adem Alemdar’ı nasıl güleç yüzüyle tanıdıysam, yine öyle. Çalışanların tümü birbirine karşı saygılı ve güzel bir sevgi havası var ilişkilerinde. Öyle ki sırf benim sesimi duymak için yazılarımı internet ortamına atmazlar, iki üç kere aramamı beklerler. Bu kez inat ettim aramadım, onlar da inat ettiler son yazım Saklı Cennet Gödet, yazımı hala atmadılar internet ortamına.

Memleket sadece bir gazete olarak kalmadı. Şehrimiz kültürüne çok önemli eserler kazandırdı. Başta Konya Tarihi olmak üzere onlarca eser. Aslında bir yılın dökümünü veren almanaklar bile büyük bir hizmet gazete okurları için.

Daha nice yıllara MEMLEKET...

Editörün notu. Yazarın "Saklı Cennet Gödet" yazısı internet ortamında yayındadır. Okumak için tıklayın: Saklı cennet: Gödet