İki hafta önce yazdığım yazıya Yol İş Konya Şube Başkanı Ahmet Çankaya’dan cevap geldi. Yazının bir kısmını buraya alıyorum. Sonra birkaç cümle ile cevap vereceğim…
Sayın Kubilay,
“23 Şubat 2008 günü meydana gelen olayda, sayın Kaymakamımız, Belediye Başkanımızla Seydişehir-Antalya karayolunda kar mücadelesi çalışmalarını kontrol ettiğiniz ve yoldaki bir TIR sürücüsüyle diyaloglarınızı anlatmışsınız.
Adı geçen TIR’a Karayolları’nın yardımcı olmadığını, sizleri görünce ekiplerin yardımcı olduğunu ima etmektesiniz. Oysaki bahsettiğiniz tır daha önce yanındaki bir tır ile iki kez ekiplerimiz tarafından kurtarılmış olup, yolun turlara geçit vermediği kendisine izah edilmiş, diğer tır geri dönmüş fakat bahsettiğiniz araç devam etmekte ısrar etmiştir. Sizleri karşısında görünce de şov yaparak Karayolları ekiplerini yardımcı olmamakla suçlamıştır.
Ekiplerimiz her kalan araçla bu kadar ilgilenirse sanırım yol kısa zamanda kapanır. Ayrıca yolun taşıma kapasitesi, yoldaki eğim dikkate alınmadan ağır tonajlı araçlar ve tırlar karlı havalarda sorun yaratmaktadır. Bu araç sahipleri değeri 300 bin yeni Türk lirası olan Karayolları araçlarından kendilerini çekmesini istemektedirler. Arıza yapan en küçük aracımızın parçası ve tamir masrafı araçları kullanan operatörlerimizden alınmaktadır. Araç çekmemizin Bakanlığın her yıl yayınladığı genelgelere göre yasak olmasına rağmen bu konu üzerinde ısrar edilmektedir.
Son yıllarda kar mücadelesinde yolumuzun -30 dereceli, tipiden dolayı görüş mesafesinin sıfır olduğu, yüksek rakımdan geçmesi nedeniyle zor şartlarda az sayıdaki personelle canı pahasına tüm özverileriyle gece gündüz uyumadan, ihtiyaç molası bile vermeden yolu açık tutmak için çalışan personelimize karşı böyle bir tavır alınmasını üzüntüyle karşılıyoruz. Eğer merak ediliyorsa kar mücadelesi ve diğer çalışmalarda 24 saat bizimle beraber olup, yaşananları görürseniz ne kadar haklı olduğumuz ortaya çıkacaktır. Hele hele hiçbir tedbir almadan yola çıkan araçların gerek Bölge Trafik görevlilerinin ikazlarını, gerekse Karayolları görevlilerinin ikazlarını dikkate almamaları da manidardır.
Türkiye’mizin en önemli yolları trafiğe kapanıp yüzlerce kaza yapmış araçların haberlerde görülmesine rağmen bizim yolumuzun üyelerimizin özverili çalışmaları sayesinde kapanmadan, önemli bir kaza bile olmadan açık tutulması takdir edilmesi gereken bir olaydır.
Bu mücadelede bizimle birlikte olan ve güvenli trafik akışını sağlayan ilçemiz Bölge Trafik Ekiplerine, sayın Kaymakamımız ve Belediye Başkanımıza şükranlarımızı sunuyoruz.
Şu bilinmelidir, bizim görevimiz ulaşımı aksatmamak, bu anlamda bizim teşkilat mensuplarımızı ve teşkilatımızı rencide etmeye hiç kimsenin hakkı yoktur. Hele hele Türk Bayrağı gibi kutsal bir değeri bu gibi kişisel menfaatlerine alet edenlerin bu teşkilatın T’sini ağzına alma hakkına sahip değildir.
Teşkilatımızda yaklaşık 17-18 saat, yeri geldiğinde 24 saat uyumadan, yorulmadan, her türlü fedakarlığı yaparak çalışan, gerektiğinde yolda mahsur kalan araçlarda ki kişileri Bakımevlerimize getirmek sureti ile onların her tür ihtiyacını karşılayan (yemek, yatı) bu teşkilat mensupları bir kişinin kişisel çıkarları için söylemiş olduğu yalan beyanlardan dolayı suçlanmasının doğru olduğunu düşünmenin ne kadar yanlış olduğu yukarıdaki açıklamalar ile aşikardır.
Karayolları Türkiye’nin gözde kuruluşlarından birisi olup, yanlış bilgilerle yıpratıldığında kuruluşumuzun alacağı her türlü yararın faturası, tüm özverisi ile çalışan insanları derinden yaralamakta, üyelerimizin ve diğer çalışanların çalışma şevkini kırmaktadır.
Sayın Kubilay,
Yukarıda belirttiğimiz konularla ilgili hiç kimseyi hedef almak gibi bir düşüncemiz yoktur. Aksine eksiklerimiz söylendiği zaman daha mutlu oluruz. İnşallah bir gün şahsınızla beraber bir kar mücadelesinde Alacabel’de buluşmak üzere diyor, tarafınızda uygun görürse yazımızın köşenizde yayınlanmasını diler, saygılarımı, sevgilerimi sunuyorum.
Yol İş 1 Nolu Şube Başkanı Ahmet Çankaya
***
Bu köşeden “karayollarına insanlık namına bir soru” başlığı altında yoğun kar yağışı altında çaresiz kalan TIR şoförlerinin dramına yer vermiştim.
Konuyla ilgili olarak Karayolları’ndan resmi bir açıklama almadım. Ancak Beyşehir bölge şefi bizzat şahsımı telefonla arayarak konu hakkında bilgi paylaşımında bulundu. Ne hikmetse yazıma cevap Karayolları’ndan değil çalışanların bağlı olduğu Sendika Başkanı Ahmet Çankaya’dan geldi.
Yazıyı okuyunca “devletin en üst kademelerinde devam eden polemik bizlere kadar sirayet etmiş” demekten kendimi alamadım. Bu köşeden kimseyi karalama amaçlı bir yazı yazmadım. Polemik konusu olabilecek konulardan titizlikle kaçındım. Şimdi de polemiğe de girmeyeceğim. Fakat içeriğini eleştirdiğim bu yazıya küçük açıklamalar yapmakta elzem oldu.
Takdir edersiniz ki gazetecilik kamu görevidir. Kamuoyunun sorunlarını yetkililere iletmektir. Bu amaçla Seydişehir Antalya yolunda kamuoyu açısından duyurulmasında fayda gördüğüm bir konuyu yetkililere insanlık namına sorduk. Amacımız kesinlikle kışın -30 yaz aylarında çalışıp evine ekmek götürmeye çalışan işçi kardeşlerimi eleştirmek ve karalamak değildi. Biliyorum ki onlar kendilerine ne emrediliyorsa onu yapıyorlar.
Sayın Sendika Başkanı yazının işçi kardeşlere atfen yazıldığı sonucuna nasıl vardı anlayamadım.
Şunu belirteyim ki, benim çalışanlarla sendikayla hiçbir sorunum yoktur. Hiç kimse de kendine vazife çıkarmamalıdır.
Oturduğumuz yerden gazetecilik yapmıyoruz. Türkiyenin Seydişehir Antalya yolunda ne kazalar gördük ne acılar yaşadık. Yılda birkaç kez tatil için geçtiğiniz yollardan yüzlerce kez görev amaçlı geçtik. Alacabel mevki derseniz orası benim yaylam ve ben oraları çok iyi bilirim sizin bilmediklerinizi de… Yağan karda kalmış kamyonların da kar püskürtme araçlarının da nasıl perişan olduklarını bilirim.
Ben bir soru sormuştum ama yetkililerden cevap alamadım… Buradan yineliyorum yasak olan şey, kaymakam ve belediye başkanı “yap” deyince yasak olmaktan çıkıyor mu?
İkincisi Karayolları’nın yolda kalmışlara madem yardım etme yetkisi yok, o zaman Seydişehir Belediyesi’nden nasıl kumanya hazırlattırıp kendi adına dağıtıyor.
Bu soruların cevabını istiyorum. Benim çalışanlarla hiç bir sorunum yok, asla da olamaz.