İş yeri sahibi eş Ahmet Durdemir, 1988 yılında Finike sanayi sitesinde kaportacılığa başladığını belirterek, en büyük destekçisinin kendisinin olduğunu söyledi.
Ahmet Durdemir, "33 yıldır bu işi yapıyorum. Çırak olmadığı için iş yerimde tek başıma mücadele veriyordum, bizim meslekte yardım edecek birilerine mutlaka ihtiyaç oluyor. Ben de eşimi çağırdım. Eşim yardıma gelene kadar 12 yıldır da kalfasız ve çıraksız tek başıma çalıştım. Bu meslekte sonuncu kişileriz. Eleman olsa da keşke yetiştirsek. Kimse evladını sanayi ortamına sokmak istemiyor. Öyle olunca eşimden yardım istemek zorunda kaldım, Aile bütçesine katkı sağlamak için gelip bana yardımcı olmaya başladı. Sonra bana yardım ederken işi öğrendi. Kapı döşemesi ve benzeri işler, kaynak, silikon kaynak, tampon onarımı yapmaya başladı. Kalfalık belgesi için Çıraklık Eğitim Merkezi'ne müracaat ettik. Bugün itibariyle kalfalık sınavına da girdi. Eşimin sıradaki hedefi ustalık belgesi almak olacak, en büyük destekçisi benim" dedi.
“USTALIK BELGESİ ALACAĞIM”
Evdeki işlerinden fedakarlık yaparak eşine yardıma koşan Zühra Durdemir de çırak olarak başladığı işini mesleğe dönüştürdü ve kalfalık sınavına girdi. Atölyede her işe koşturan Zühra Durdemir, şöyle dedi: "2 çocuk annesiyim. Finike sanayisinde kaportacılıkla uğraşan eşime yardım ediyorum. Maalesef sanayide çıraksız çalışmak mümkün olmuyor. Atölyenin bakımı, temizliğini yapacak, gelen giden müşteriyle ilgilenecek çay ikram edecek insan lazım. Bayandan kaportacı olur mu, olmaz mı diye düşündüm ancak eşimin iş yerinde bir yardımcıya ihtiyacı olduğu için onu yalnız bırakamadım. 4,5 yıldır bu işi yapıyorum. Çırak olmayınca mecbur kaldık. Tampon onarım, plastik kaynak ve buna benzer birçok işi öğrendim ve yapıyorum. Arabanın kaporta parçalarını söküp takıyorum. Bu süreçte kalfalık belgesi için daha önce başvurmuştum. Bugün kalfalık sınavına girdim. Sıradaki hedefim ustalık belgesi almak, İnşallah ustalık belgesini de alacağım" dedi.