Bir marş vardır, “İzmir’in dağlarında çiçekler açar” diye başlayan…
Evet, şimdi Kasımın yirmisindeyiz ve İzmir’in dağlarında çok muhteşem papatyalar açmış…
Adeta bir papatya tarlasına düşmüşüz…
Ve ben de bayram namazı sonrası bir demet papatya ile eve dönüyorum eve…
İzmir kendine özgü bir şehir...
İzmir’in bu kendine özgülüğünü sahil şehri olmasına dayandıranlar var, ancak yanılıyorlar diye düşünüyorum…
Çünkü Antalya da sahil şehri…
Mersin de bir sahil şehri…
Ancak burada yaşayanlarla İzmir’de yaşayanların dünyaya bakışı farklı…
İzmir tam anlamıyla bir Avrupalı gibi bakıyor dünyaya…
Kentliliğin bütün alameti farikalarını taşıyor…
İzmir diğer büyükşehir modellerinden de farklı bir yaşam tarzına sahip…
Ne İstanbul gibi keşmekeş, kalabalık; ne de Ankara gibi devlet ve bürokrasinin kendini iliklerine kadar hissettirdiği bir yer burası…
Doğu , Güneydoğu Anadolu ve Karadeniz şehirleri gibi hemşericilik duygusu da hakim değil…
Ya da klasik Orta Anadolu şehirleri gibi şunu yaparsam ne olur diye baskı hissedeceğin bir şehir değil...
Mesela vapurla Konaktan Karşıyaka’ya geçerken, üzerinizden uçan Martılara “hey Martı Janıt’ın” diye bağırsanız kimse dönüp size bakmıyor bu adam deli mi diye…
Daha az devlet, daha az toplum daha çok bireyin olduğu bir şehir burası…
Bu açıdan bakıldığında Türkiye’nin Avrupa’ya en yakın yüzü İzmir…
Bu hem iyi hem kötü…
Kendini farklı kılan yapılar daima yalnız kalırlar kuralı da burada işliyor gibi…
Gerçi son zamanlarda bu özelliği değişmeye başlamış…
Aldığı göçlerle birlikte “İzmir eski İzmir değil” diyorlar burada yaşayanlar…
Son zamanlarda daha az saygı, daha çok kaygı oluşmuş buralarda…
Kendi yaşam biçimine müdahaleyi kabullenemeyen her insan gibi onlar da , yeni İzmir’den pek de memnun değiller anlayacağınız...
Ayrıca İzmir’in geçen yıllara göre ekonomik olarak daha az geliştiğini, daha az büyüdüğünü söylüyorlar…
Pek çok ilin kendilerini sanayi ve ticaret alanında geçtiğinden hayıflananlar da az değil...
Anlyacağınız, İzmir’in yeniden eski günlerine dönmesini arzu edenler çoğunlukta…
Ama İzmir’in dağlarındaki çiçekler her zaman taze ve güzel…