Sevgili okurlarım, bu hafta sizlere ‘Derinlik’ isimli şiirimi sunmak istiyorum…
DERİNLİK
Sükut ediyorum bu aralar,
Kendimle baş başa sükut ediyorum.
Anlamaya çalışarak geçiyor zamanım,
Bazen kendime bazen de…
Neyse diyorsun bazen
Uçsuz bucaksız denize bakmak istiyor insan
İçindeki denizi seyretmek istiyor
Hatta kıyısına gidiyor denizinin.
Ellerini, yüzünü tuzlu suya öyle bir buluyor ki
İşte!.. Kaybolmak istiyor
Ama nafile, olmuyor.
Bazen kendi uçurumuna gidiyor.
Zamanı, mekanı yok sayıyor o an.
Unutuyor her şeyi kendini bilen
Bir adım, bir adım yeter aslında
O uçurum için.
Ama marifet bu ya
İşte o da “irade”.
Dur! Diyor ve sen duruyorsun
İç dünyayı anlamak zor
Yaşamadan anlaşılmıyor bazı şeyler
Ama anlamadan yaşıyoruz ne yazık ki!..