Ay’ı bile bombalamışlar…
Kulaklarıma inanamadım, gözlerimi ovuşturdum, bu kadar da olmaz dedim…
Ama inanın ki olmuş.
Adamlar dünyada bombalamadık yer bırakmadılar şimdi de biricik uydumuzu bombalıyorlar…
Yıldızlar arasında süzülen Ay’ımızı bombalıyorlar…
Belki de bundan sonra Mehtaba çıkamayacağız…
Belki de o artık nazlı hilal olmaktan çıkacak, kare’ye ya da üçgene dönüşecek…
Mehtabımız solacak…
Ne acı…
Daha dün Irak’ı bombalamışlar, binlerce masum insanı öldürmüşlerdi…
Daha dün, Japonya’yı, Vietnam’ı, Afganistan’ı dünyanın en dehşet verici silahlarıyla bombalamışlardı…
Ve bu bombacı ülkenin başkanına daha dün Nobel (Dinamit) Barış Ödülü verildi…
Ne güzel, ne kıyak bir dünya bu!
Yapanın, yaptığıyla kaldığı bir dünya olsa yine iyi…
Yapanı ödüllendirdiğimiz bir dünya bu…
Hangi hesap, hangi kitap bu ödülü meşru kılar…
Gerçi Dinamiti bulan adamın adıyla verilen bu ödüle şaşmamak gerek…
Dünyayı kana bulayan sistemleri geliştiren bir adamın adıyla verilen bu ödülün, yeryüzünü kan gölüne çeviren bir ülkenin başkanına verilmesi bize hiç de tuhaf gelmemeli…
Saçma sapan dünya dengeleri adına mı dersiniz, ne derseniz deyin ama bu yılki barış ödülü, dünyanın en “aşağılık” ödülüdür…
Hem adı verilen kişi için, hem ödül verilen adamın ülkesi için bunu rahatça söyleyebiliriz…
Kıytırık Oskar Ödülü’nde, torpilli Altın Portakal’da bile belki bir doğru taraf bulabilirsiniz…
Ancak Barak Obama’ya verilen bu ödülün adını koyamazsınız…
Ne Irak’ta ölen masum çocukların anne ve babalarına anlatabilirsiniz…
Ne de dünyaya korkulu gözlerle bakan Afganlı küçük kız çocuğuna anlatabilirsiniz…
Nobel barış ödülü sahibi başkanın ülkesi Ay’ı bile bombalarken…
Yaşayan, canlı olan her şeyi yok ederken verilen bu ödüle bazıları alkış bile tutuyordur…
Ne hazin, ne trajik bir durum…
Hala saf bir şekilde, siyahi başkanın yalnızca Amerika’yı değil, dünyayı, hatta dünya Müslümanlarını kurtaracağını düşünenler vardır belki içinizde…
Yazık…
Dünya insanlığını tüketim kölesi haline getiren, tüketmeyen ülkelerde de savaş çıkaran bu ülkenin başkanına “Barış ödülü” veren zihniyete yazık…
Ona alkış tutanlara ise binlerce kere yazık…
Dünyanın ezilen, mazlum milletleri bu alkışları acı içinde seyrediyor.
Bu alkışların atılan her bombada, kan kusan her mermide bir payı olduğunu bilerek yürekleri daha çok acıyor…
****
Evet Ay’ı da bombalıyorlar…
Orada canlı yok çok şükür…
Belki dünyadaki canların hayrınadır bombalanan Ay…
Barış ödülü belki de dünyayı bombalamaktan vazgeçtiği için verildi Barak Obama’ya…
Belki de kurtuldu dünya bu sayede…
Bu aşağılık ödül belki de kurtardı bütün insanlığı…
Bundan sonra cansız Ay’ı bombalayacaktır Bomacı Bill Amca…
Yaşasın uydumuz Ay…
Diye sevinsek mi yoksa…
Romantizmden vazgeçip canımızın derdine mi düşsek…
Ay’ımızı feda edip yıldızlarla mı yetinsek…