Büyük mütefekkir ve mutasavvıf Mevlana Celaleddini Rumi’nin 744. Ölüm yıldönümü haftası münasebetiyle bu gün sizlere değişik bir bilgi sunacağız.
Çelebi Hüsamettin’in bir kerametinden söz edeceğiz.
Hüsamettin Çelebi de erenler kervanından bir halkayı teşkil eder. Kemal yolunda üstün vasıfların sahibidir. Bu muhterem zatın biz burada ciltlere sığmayacak kadar çok keramet ve menkıbelerini anlatıverecek bir imkâna sahip değiliz.
Sadece bir zerreyi ifade eyleyebilirsek ne mutlu.
Çelebi Hüsamettin, Hazreti Mevlana’nın sağ kolu olması Mesnevi’yi Şerif’in kalem erbabı yani katibi umumi gibi bir vasıfta olması dolayısıyla Mevlana’nın yanında daha çok bulunmuştur.
Böylesine güzel bir mevkiin sahibi olmasına rağmen Çelebi Hüsamettin’in bağ ve bahçeye meraklı bir insan olduğu da bilinmektedir.
Bağ ve bahçesinin Konya’nın neresinde olduğuna dair bir bilgi ve bulunmamasına rağmen o devirlerde Mevlevilerin Meram’a gittiği düşünülürse Çelebi Hüsamettin’in bağının Meram’da olabileceğini tahmin ediyoruz.
Çelebil Hüsamettin madde ve mana aleminde harikulade mertebelere erişmiş iken, yakınlarından nakledildiğine göre bir çok kerametlerine de şahit olunmuştur.
İşte bunlardan bir tanesi de şöyledir:
Hazreti Mevlana bir gün maliyeti ile birlikte Çelebi Hüsamettin’in bağına gider. Bir müddet sohbet eyledikten sonra canları bal ister. Fakat bu arzularını asla izhar eylemezler. Ama Çelebi Hüsamettin sırrı İlahi’den bir mesaj aldığı için kölesini çağırır kovandan bal çıkartıp getirmesini yavaşça emreder. Üç beş petek daha bal gelir. Yenir. Yine getir diye buyrulur. Köle ‘bu sondu’ cevabını verir.
Çelebi getirdiğin bal tükenmeyen bir denizdir. Sen ondan kıyamete kadar getirsen tükenmeyecektir. Der. nihayet o gün petekten 17 petek bal getirildiği halde kovan yine dopdoludur. Ruhları şad olsun.