Kur’an, ilk olarak “Yaratan rabbinin adı ile oku… O ki insanı bir damla sudan yarattı”(Alak, 1) ayeti ile inmeye başladı… “İkra” emrinin kökeninde okumak, bildirmek, bir araya getirmek anlamları bulunmaktadır…
Dolayısı ile ilk emri “ikra” olan rabbimiz bizlerden; “gönderdiği vahyi okumamızı, başkalarına bildirmemizi ve tüm insanlığı rabbimizin emri etrafında bir araya getirmemizi” istemektedir… İkra, emrini sadece okumak ile sınırlamak diğer anlamları görmezden gelmek doğru değildir…
Kur’an kelimesi de “ka-ra-e” kökünden gelmektedir… Tüm ilahi direktifleri bir araya getirdiği, her zaman okunacağı ve anlatılacağı içindir ki son ilahi kitap “Kur’an” diye isimlendirilmiştir…
Maalesef rivayetler ağı ile kuşatılan zihnimiz rivayet ağından kurtulup vahyin berrak mesajına ulaşamamaktadır… Kur’an’ın ilk olarak toplu halde dünya semasına hayali ev olan “Beytu’l-İzze”ye indirildiği, oradan peyderpey dünyaya indirildiği, Kur’an’ın ilk olarak Hz. Peygambere toplu ve yazılı bir şekilde gösterildiği vs. rivayetleri ayetleri doğru anlamamıza engel olmaktadır…
Zira okuma- yazması olmayan bir peygambere vahyin yazılı indirilmesinin hiçbir anlamı yoktur… Ki vahyin Hz. Peygamberin kalbine(zihnine) indirildiği ayetlerle sabittir… Rabbimiz Kur’an’ın indiriliş mekânı olarak “Beytu’l-İzze”yi değil Hz. Peygamberin kalbini göstermektedir(Bakara, 97; Şuara, 192-195)
Furkan Suresi 32. Ayette müşriklerin “Kur’an’ın toplu bir halde indirilmesi gerekmez mi?” itirazlarına karşılık olarak rabbimiz aynı ayette “kalbini sağlam kılmak için aşama aşama indirdik, tane tane okuduk “ buyurmaktadır ki bu ayet Kur’an’ın ilk olarak toplu indirildiği rivayetlerini reddetmektedir… Şayet bahsedildiği gibi toplu bir indirme olmuş olsaydı müşriklere verilen cevapta bu durum zikredilirdi…
Allah, indirdiği ilk vahyin ilk pasajında insanın bir damla sudan yaratılmasına dikkat çekiyor ve bununla bizlere adeta; “insanı bir damla sudan yaratan onu nasıl inşa edeceğini de bilir, bir damla sudan yarattığı gibi onu ilahi kelamla inşa edecektir” mesajını veriyordu…
İlk vahyin bu sözlerle başlamasının hikmeti okunmalı ve satır aralarında mesaj aranmalıdır… Allah bu sözlerle bizlere; “Nasıl ki bir damla su insanın yaratılış maddesidir işte o gibi okumakta insanın manevi yaratılışının maddesidir… Bir damla su insanın yaratılış tohumu ise okumakta insanın inşa tohumudur…” mesajı verilmektedir…
“Oku” emrinden hemen sonra rabbimiz Allah yaratıcılığından söz etmekte ve insanı bir damla sudan yarattığını söylemektedir… Yani “öyle bir rabbin adına konuşuyorsun ki o bir damla sudan insanı yaratma gücüne sahiptir… Kimin gücüyle konuştuğunu gör demektir… Sen bir damla suyu bir insan kılan rabbin adına konuşuyorsun…”