Bir yaz tatili sonrasında Memleket’imin güzel okuyucularına yeniden merhaba diyorum.
Üç hafta boyunca bu sayfalarda değilidin, ne yaptın diye soracak olursanız, uzun zamandır çok özlediğim bir şeyi yaptım….
Epey zamandır kesintisiz kitap okumaya vakit bulamıyordum, bu tatil süresince böyle bir fırsatım oldu, bu nedenle oldukça mutlu ve enerjik olarak aranıza döndüm…
Çok farklı okumalarım oldu, zaman zaman bu süre zarfında okuduğum kitapları tanıtacak, onlar hakkında küçük notları sizlerle paylaşacağım.
Kitap okumanın bir hayat biçimi olduğuna muhakkak inanın.
Kitap okumak hava kadar, su kadar elzem bir vakıa insanoğlu için…
Yaz tatillerinde plajlarda, otobüslerde yabancı turistlerin ellerinden düşürmediği kitapların “basit kitaplar” olduğunu söyleyerek onları küçümseyenlere inanmayın…
Vallahi kim ne derse desin, ister Tommiks-Teksas okuyun, ister Beyaz Dizi romanları okuyun, yeter ki okuyun diyorum!
Okumanın sırrı ve sınırı yok…
En kolay eylemdir okumak…
Okumanın niteliğine bakmadan, sarılsın kitaba kaleme insanlık…
Okuma, içimizdeki meçhul âlemin kapılarını açan bir anahtar." derken Üstad Cemil Meriç okumanın aynı zamanda bir ruhani genişleme olduğunu ifade eder.
Ruhumuzu doyurmak için okumalıyız, insan nasıl ki her vitaminden, her minarelden almak zorundaysa sağlıklı olmak için, okuyan insan da her türlü kitabı, roman, fikir, şiir vb. okumalı ve beynini, kalbini doyurmalıdır…
İnsan okurken korkmamalıdır, etkilenmekten, etkilemekten …
Ve her türlü kitabı okuyarak kendi gideceği yolun taşlarını bu fikirlerle örerek özgün bir yol bulmalı kendine…
Bu tatilde kitabın nasıl okunacağına dair bir kitap olan Proust’un insanın kitapla kurduğu ilişkiyi anlattığı “Okuma Üzerine” adlı eserini okudum bu süre boyunca…
Proust’un kitap okumanın faziletleri üzerine söylediği cümleler oldukça etkileyiciydi…
“Hiç kuşkusuz, dostluk, bireyler arasındaki dostluk hava cıvadır ve okuma en özel bir dostluk biçimidir.” Diyor Proust…
Ve ekliyor okuma “Bütün dostluk biçimlerini çirkinleştiren her şeyden bağımsız bir dostluktur."
Kitap sadece yeni bir dostluk biçimi değildir, kitap sevgisi zeka geliştikçe artan bir eylemdir…
Sıhhatli bir zeka kitapları çalışmalarına tabii kılar, kitapların bilgi denizinden imbik imbik süzer bilgiyi...
Kitap okumak asilleştirir insanı…
Ve en önemlisi kitap zekayı kibarlaştırır….
Hassasiyetimizi ancak zihni hayatımızın derinliklerinde geliştirebiliriz ve bu derinleştirmeyi sağlayan da kitaplardır…
En iyi dostun kitap olduğunu yeni nesillere de aktarmak bizim görevimiz…
Bizler kitap dostu bir nesil yetiştirebilirsek, bugünkü dertlerimize de çare bulmakta zorlanmayız…
Selülofil (kağıt sevici) derecesinde olmasa bile kitapla dostluğunuzu her gün geliştirin….