Kolay maç yok

Rakip Denizlispor geçen seneki kadrosundan çok önemli 2-3 oyuncusunu kaybetmiş, yerine genç oyuncular bulmuş, çok koşan ama bir türlü organize olamayan bir ekip.Genelde oyun anlayışları rakip oyun düzenini bozma yönünde. Giray Hoca talebelerine Konyaspor’un oyun düzenini bozdurma yönünde iyi taktik vermiş olabilir ancak kendi oyun planlarını herhalde iyi anlatamamış.Aykut Hoca Konyaspor’u 90 dakika boyunca disiplinden asla taviz vermeyen bir oyun planı içinde oynattı. Zaman zaman bireysel hataların dışında Konyasporlu oyuncular çok koşarak rakibe sürekli baskı yaparak oyun anlayışlarını kabul ettirmeye çalıştılar. Pozisyon zenginliği açısından dünkü maç kısırdı. Ancak Konyaspor Denizlispor’a neredeyse hiç pozisyon vermedi.Savunmanın önünde oynayan Zafer Demir ve Batista rakip oyunculara hiç göz açtırmadılar. Geride Ömer ve El Saka çok iyi mücadele ettiler. Yasin ve Erhan Albayrak kulvarlarını iyi kapatarak rakibin tüm etki alanlarını yok ettiler. Oyun ilerledikçe sinirlenen Denizlisporlu oyuncular sertliğe başvurmalarına karşılık bu anlayıştan da medet bulamadılar. Ceyhun’un müthiş füzesi şans eseri kalecinin koluna çarparak dışarı çıktı. Zaten o şut, Süleyman’ın parmaklarına gelse kesin parmakları arızaya uğrardı. Tam içimden “bu şut gol olmalıydı” derken, atılan kornerde tilki gibi kurnaz El Saka çok iyi bir yere giderek golü attı. Ben akşam Ceyhun’un bir gol atmasını çok istedim. İnşallah önümüzdeki haftalarda.Oyunun sonlarına doğru trübündeki taraftarlar ben dahil Zafer Biryol’la vedalaşmak isteğiyle dolduk. Bu durumu hisseden Aykut Hoca son 8-10 dakikayı Konyaspor’a layıkıyla hizmet etmiş olan Zafer Biryol’u oyuna aldı. İşte o andan itibaren müthiş bir duygusal ortam oluştu. Herkes her topun Zafer Biryol’a verilmesini istiyor, kral giderayak bir golle vedalaşsın diyorlardı. Birden neredeyse lig maçı havasından uzaklaşılmış sanki bir antreman maçı havasına geliniveriyordu. Denizli bu durumdan istifade etmek istedi ancak milli kalecimiz Özden ve savunmamız bu havaya girmedi ve maç bittiğinde 2005-2006 sezonunda üç puanla tanışmış olduk.Kralımız Zafer Biryol’a Fenerbahçe’de sonsuz başarılar dileriz.Allah yardımcısı olsun.Birazcıkta stadın havasına değinmek istiyorum. Sporun bir sevgi saygı ortamında oynatılması adına, sanki bir baskı ortamında gibi hissettim kendimi. Seyirci ile takımın arası açılmış gibi, yasakçı bir çok anlayış İstanbul’un dışındaki Anadolu stadlarında etkili olacak gibi. Hakemler de bu bilinçle İstanbul’da öttüremedikleri düdükleri Anadolu stadlarında çok öttüreceğe benzer. Denizli maçında ben de taraftarlarımız gibi zaman zaman hakemlere hasta oldum.Geçenki yazımda yazmıştım; Konyaspor bu çıkışını sürdürecektir. Zafer’in yerine alınacak golcü bir oyuncu ve Ümit’in takıma girmesiyle daha da güçlenir diyor ve Gençlerbirliği bu hafta bizden korksun diyorum.Haydi hayırlısı.