Konya'nın köklü çıkrıkçılarından 89 yaşındaki Ahmet Işıkçeviren, 65 yıldır devam ettirdiği mesleğinde el işçiliğini sürdürerek, geleneksel sanatını gelecek nesillere aktarmak için çaba gösteriyor. Asıl mesleği terzilik olan Işıkçeviren, babasının vefatının ardından 1958 yılında çıkrıkçılık mesleğine adım attı ve o günden bu yana bu geleneği sürdürüyor.
Dükkanında asırlık tezgahında oğluyla birlikte çalışan Işıkçeviren, zamanla teknolojinin mesleklerini olumsuz etkilediğini ve el işi ürünlere olan talebin azaldığını belirtiyor. "Her şey teknoloji oldu, fabrikasyona döndü" diyen Ahmet Işıkçeviren, 90'a yaklaşan yaşına rağmen mesleğini sürdürmeye kararlı. Dükkanın kirasının olmaması ve babasından miras kalan yerde çalışabiliyor olması, onun için bu sanatı devam ettirmenin bir avantajı.
Makine geldi, el işçiliği öldü
Ancak, Işıkçeviren, mesleğin artık el işçiliği yerine makine üretimine kaydığını dile getirerek, "Benim kendi yeğenlerim var bu mesleği yapıyorlar ama her taraf makine dolu. Herkes amale götürüp, amale çalıştırıyor. Bana sanatkar lazım. Çalışmak isteyen geliyor, direkt bana ne kadar vereceksin diye soruyor. İşi bilmiyor ama parayı biliyor. Makinenin yaptığı değil el işi bambaşka bir şey. Makine yapar, aynısını yapar, hatalı falan ama aynısını çıkarır. El işinde derdini dinler ona uygun yapar" şeklinde konuştu.
İşi öğrenmeden maaşını soruyor
Oğluyla beraber çalıştıklarını, oğlu ilkokula giderken dükkana gelerek iş öğrenmeye başladığını anlatan Işıkçeviren, "Oğlum da çocukken başladı yanımda, beraber çalışıyoruz. İlkokula giderken gelirdi dükkana babamın zamanında. 50 senedir de gelir çalışır. Sağ olduğum sürece bu mesleği devam ettireceğim. Bu dükkan babamdan kalmasa devam ettiremezdim" diye konuştu.riyor. Yine de, el işçiliğinin kalitesini vurgulayarak, müşterilerinin taleplerini dinleyip onlara özel ürünler ürettiklerini ifade ediyor. Ahmet Işıkçeviren, "Makinenin yaptığı değil el işi bambaşka bir şey. El işinde derdini dinler, ona uygun yapar" diyor.