Aykut Kocaman’ın hafta içi katıldığı televizyon programında yaptığı açıklamalar camiayı bir nebze de olsa rahatlattı. Kötü sonuçların sorumlusunun kendisi olduğunu, çözmekte zorlandığını ancak yine kendisinin çözeceğini söylemesi oldukça dikkat çekiciydi. Ben de Sivas beraberliği sonrası özellikle bunun üzerinde durmuştum. Çünkü kötü oyun ve hocanın müdahale yetersizlikleri sonrası böyle bir açıklamanın gelmesi gerekiyordu.
Ankaragücü maçı bu ortamda önemliydi ancak hocanın bu sezonla ilgili beklentileri düşürmesi nedeniyle önemi azaldı diyebiliriz.
Maçtan önce yaptığı Jahovic’i kadro dışı bırakması tepkileri azaltma adına olumlu ancak sonuca tesir etme açısından faydasız bir hamle. Çünkü Yatabare ondan daha da kötü durumda. Hocaya da bu şartlarda kısmen hak vermiyor değilim.
Diğer yandan ilk yarı itibariyle takım önceki haftalara göre daha düzenli bir görüntü verdi. Hem savunma hem de hücumda daha sakin ve topu ayağında tutan, rakipteyken de arzulu bir Konyaspor izledik. Sözleşmesi sezon sonunda bitecek olan Fofana rakip yarı alanda basmadık yer bırakmadı. Sözleşme uzatan Milosevic ise bir o kadar vasattı. Yine de takım olarak iyi oynamalarına rağmen son derece vasat olan Ankaragücü’nün açıklarını hiç iyi değerlendiremediler. Yatabare’nin saçmalıkları yüzünden kaçan golleri de unutmayalım.
Aykut Hoca da bunun farkındaydı ve ikinci yarı rakibin üzerine geleceğini bilmesine rağmen takımı önde oynatmaya devam etti. Gol aradı ama ceza sahası içinde takım etkisizdi. Hurtado’nun girmesiyle umudum arttı ama bu kez orta sahalar düştü ve maç giderek vasatlaştı. Tesadüfler dışında gol çıkma ihtimali olmayan maç berabere bitti.
Haftalardır kötü olan ve üç puan alamayan Konyaspor bu maçta da istediğini alamadı ama en azından daha istekli bir takım vardı. Kalan haftalarda da çok bir şey beklemeyelim. Düşme hattındaki takımlar kendilerini yakarken Konyaspor gelecek sezonun planlarını yapmaya devam edecek.