Türkiye’de kişi başına düşen milli gelir artıyormuş. Eğitimde okur-yazar oranımız Avrupa standartlarına çıkmış. Çok güzel, istemeyenin gözü çıksın.
Eğitim güzelde, iyi eğitimli pırıl pırıl bir genç intihar etmiş. İntihar etmeden eskiden mektup bırakılırdı şimdi de “veda videosu” yayınlamış. Bir başka genç, bir kızı parça parça kesmiş çöp tenekesine atmış, zengin ailenin eğitimli çocuğu, sonrada, cezaevinde kendini öldürmüş.
Bunları gördükten sonra insan ister istemez sormak istiyor; Ülkemizde neler oluyor? Maddi yönden zenginleşirken manevi fakirlik mi başladı?
İntihar olaylarına karışanların birçoğu için söylenen, “dini bilgisi yerinde, eğitimliydi” yazık oldu. Benimde dini bilgisi yerinde, eğitimli, namaz konusunda da çok duyarlı olan bir öğrencim intihar etmişti, bende aynı sözü söylemiştim.
Genç insanların, eğitimli insanların, kendi canlarına kıyması, başkalarını gözünü kırpmadan öldürmesi nasıl mümkün olabiliyor? Demek ki Eğitimde bir yanlışlık var, demek ki toplumda manevi bir fakirlik var. Onun için 'manevi fakirlik' konusunu düşünmemiz gerekiyor.
Son 12 yılda intihar edenlerin sayısı neredeyse 36 bini bulmuş. Ayda en az 250 insanımız şu veya bu nedenle kendi canına kıymış.
Siyasilerimiz; Eğitimde sınıf atladık, Ücretsiz kitap dağıttık, Fatih projesini hayata geçirdik, Liselerin tamamını Anadolu lisesi yaptık, 60 kişilik sınıfları 30 kişiye düşürdük, Her mahalleye İmam Hatip okulları açtık, İlkokuldada bile başörtüsünü serbes bıraktık derken, Üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir toplumsal sorunla karşı karşıya bulunduğumuzun farkındalar mı acaba?
İntihar istatistiklerinde son 12 yılda ciddi bir artış sözkonusu. Malesef bu artışı gelişmişliğin gereği olarak görüyoruz. Bunları gelişmişliğin bir gereği olarak değil, bir toplumsal uyarı olarak görsek daha doğru olmaz mı acaba?.
Neleri neden kaybediyoruz, ne yapmalıyız sorularına cevaplar arasak ”maddi zenginlikmi, yoksa manevi fakirlikmi” sorularına doğru cevaplar bulsak ve önlemler alsak daha doğru işler yapmış olmazmıyız?
İçinde yaşadığımız çağda teknolojinin insan hayatını kolaylaştırdığı bir gerçek, peki insanın enerjisinide aynı ölçüde kolaylaştırıp güçlendiriyormu? ona bakmamız lazım. Çünkü toplumumuz maddi olarak zenginleşirken manevi olarak fakirleşiyor.
Manevi fakirliğin sonucunda bananecilik, bencillik çoğalıyor ve yaygınlaşıyor, suç işleme ve şiddet duygusu artıyor.
Bizi biz yapan değerler, cömertlik, sevgi, merhamet, şefkat ve dayanışma azalıyor, hatta yokoluyor. İbadetler özünden uzaklaşıp gösterişe dönüşüyor, insanın canlı bir değer olduğu unutuluyor ve eşyalaşıyor, insanî ilişkilerinde daha çok maddiyat öne çıkıyor.
Sebepleri kişiden kişiye değişiyor olsa bile, manevi fakirleşme sonucunda suç işleme ve intiharlar çoğalıyor. Çaresizlik, sorunların büyümesine aile bağlarının yokolmasına geleceğe dair kaygılara, umutsuzluğa, sebep oluyor
Bunların sonucunda da ilgisizlik, dikkatsizlik, sevgisizlik, şefkatsizlik, menfaatçilik, adaletsizlik, savaşlar, terör, ortaya çıkıyor buda içinde bulunduğumuz tehlikenin büyüklüğünü, manevi fakirliğin boyutlarını gösteriyor
Biribirimize el uzatmanın, paylaşmanın, dayanışmanın, sevmenin, saymanın kısaca BİZ olmanın ne anlama geldiğini bir kez daha, gündemimize getirmenin zamanı geldide geçiyor bile...