Muhit köyü, yaklaşık bir buçuk aylık bir geçmişe sahip... Muhit (Muhabbet Hareket İhsan ve Temizlik Derneği)’in çalışmalarından bir bölümünün uygulandığı şirin bir köyümüz. Meram ilçesinin en uzak köyü olan Çukurçimen Köyü’nde bu etkinliğin düzenlenmesi için yardımcı olan isim, köyün derneğinin başkanı Halil Öztoprak. Kendisi 470 nüfuslu bu köyün sorunlarının çözümü konusunda bir şeyler yapabilmek için çırpınan hayırsever bir kişilik. Köye en çok sahip çıkan milletvekilinin de Mustafa Kabakçı olduğunu söylüyor. Geçtiğimiz hafta sonu Muhit Derneği başkanı M. Ali Kapar ve arkadaşları bu köye dernek tarafından yapılan 2. ziyareti gerçekleştirdi. Ziyaretin ilki, köy şenliği sırasında Saim Açıkgözoğlu tarafından yapılmış ve bu sırada bir ön araştırma yapılmıştı. Muhit, bu gidişinde çalışmalara katkıda bulunabileceğini düşündüğü Toplum Sağlığı Araştırma ve Geliştirme Merkezi ile Sağlık Memurları Derneği yönetici ve üyelerini de köye davet etti. Böylece Sağlık Bakanlığı’nın “sağlıklı köy projesi” hayata geçirilmeden Muhit, çözüm üretmeye ve bir sivil inisiyatif örneği sergilemeye başladı.
Köy deniz seviyesinden 1500 m yüksekte sönmüş bir yanardağ civarına kurulmuş. Okulunda 11 öğrenci var 4. sınıftan 8. sınıfa kadar eğitim alan öğrenciler taşımalı sistemle başka bir köyde eğitim görüyor.
Köyde fındık, çilek, kiraz yetişiyor. Bir üretim kooperatifi kurabilseler kiraz için soğuk hava deposu kurabilmeleri mümkün. Rumlara ait harabelerden dolayı bazı köy ve ilçelerin isimlerinde yer alan ören kelimesinin yıkık, harabe anlamına geldiğini de bu gezide öğreniyorum.
Köydeki problemlerin tespiti için köyün ileri gelenleri yani imamı, önceki dönemlerde muhtarlık yapmış olan köylüler ve mevcut muhtar ile Muhit üyeleri bir araya geldi. Dernek üyeleri, köyün mevcut durumu ve problemleri üzerine bilgi aldı. Köyde tuvaletler bahçede. Hayvan gübreleri dışarıda, atık sular sokağa veriliyor.
Köyde yemek öncesi ve sonrası elleri sabunla yıkama alışkanlığı yok. Halil Öztoprak: “Köyün 2 yıllık sabun ihtiyacını karşılayabilirim ama temizlik konusunda eğitim verilmediği sürece bu yardım beklenen faydayı sağlamaz diye düşünüyorum.” dedi. Hemen hepsi ağır işçi. Sabah namazından yatsıya kadar çalışıyorlar. Yemek kültürleri zayıf. Çoğu zaman kahvaltıları ekmek arasına konmuş bir lop yumurta. Keş adında yağsız peynirlerini dikkate almazsak, peynir yapmayı bilmiyorlar. Köyde tavuk ve inek eti de pek tüketilmiyor.
Çukurçimenliler’de kuru beslenme sonucu bağırsak tembelliği ve ülser rahatsızlıkları görülüyor. Bronşit ve astım türü solunum hastalıkları da köyde mevcut. Erkeklerin yarısı sigara içiyor. Neredeyse 5 kişiden biri 65 yaş üstü. Yılda 3-4 doğum var. Dış göç ve ölümler dikkate alındığında nüfus sürekli azalma eğiliminde.
Köylüler, çok hastalanmadıkça sağlık hizmeti almıyorlar. Köyle aynı ada sahip derneğin başkanı Halil Öztoprak, şehirde yerleşmiş olan hemşerilerini organize edip, ihtiyaç sahibi köylülerinin gereksinimlerini karşılıyor. Köy, yardım kuruluşlarının yardımını alma açısından fakir sayılmaz.
Halkı dinî değerlerine sahip çıkıyor. Sözgelimi İstiklal Harbi’ne katılmış kimseler kendilerine daha maaş bağlanma teklifini kul hakkına girme endişesiyle geri çevirmişler.
Şu anda köy halkı, tarlasında işinin başında. Bu anlamda Muhit Ekim ayında temizlik, hijyen ve sağlık konusunda bilgilendirme çalışmaları yapılacak. Seminerlere katılan köylülere teşvik amacıyla birer sabun, diş macunu ve fırçası hediye edilecek. Kanalizasyon sorununa gelince Özel İdare ile görüşülüp bu işe eğiliinirse, sorun çözülebilir. Hatta kaymakamın köye ziyareti sağlanıp “Atık sularınızı yola vermektense evinizin altında ya da yanında bir mekan yapıp, senede bir oranın temizliğini sağlayın.” şeklinde bir teşvikte bulunması bile Muhit gönüllüsü köyün kendi sorunlarını çözmesine bir ilham kaynağı olabilir.