Biliyorsunuz Türk Ceza Kanunu 2004 yılı sonunda AB’ye uyum çerçevesinde değiştirildi, tutukluluk sürelerine sınırlama getirildi. Özel yetkili mahkemelerin kapsamına giren suçlarda bu süre 10 yıl, diğer mahkemelerde 5 yıl oldu. Gerçi, bu süre tespitine ilişkin hukuki tartışmalar var ama Yargıtay 9. Ceza Dairesi’nin bu yöndeki kararı, tartışmalara son noktayı koydu. Son derece insani bir düzenlemedir. Geciken adalet adalet değildir düsturundaki gibi, bir devlet 5-10 yıl içinde hüküm veremiyorsa bedelini sanık ödememelidir. Evrensel hukukun geçerli olduğu demokratik rejimlerde temel kriter budur. Bakın, cezaevlerini dolduran 120 bin 360 kişiden 56 bin 812’si tutuklu. Tutuklulardan 35 bin 843’ü hakkında henüz karar verilmemiş, 20 bin 969’u hakkındaki karar dosyası ise Yargıtay’da bekliyor. Karın ağrısı Ergenekon; Şu da bir gerçek: Son tartışmalardaki asıl sıkıntı, yargının hantallığı, geciken adalet, adil yargının erozyona uğraması, masumiyet karinesinin ihlali, hukukun üstünlerin hukuku haline gelmesi değil. Bu hukuksuzluklarını Ergenekon ve Balyoz sürecinde unutup şimdi “masumiyet karinesi yok mu?”, “hani hukukun üstünlüğü vardı?”, “bu kadar uzun süre tutukluluk olur mu?”, “mahkeme kararı kesinleşinceye kadar herkes masum değil mi?” diye sormaya başladılar. Heyhat, gel gör, tutukluluk sürelerine getirilen sınırlamadan Ergenekon sanıklarına piyango çıkmayınca tekrar başa döndüler. Ey tosuncuklar! Hani tutukluluk süreleri uzundu? Hani masumiyet karinesi vardı? Hani yargı kararı kesinleşinceye kadar herkes masumdu? Karın ağrınız belli, şu Ergenekon sanıklarını bıraksalar iyileşeceksiniz. Olabilir, hiç değilse mertçe çıkın ortaya, hukuk devletinin omzundan ateş etmeyin sağa sola... Bu arada şunun altını çizelim; sakın ola, diğer tahliyeleri onayladığım anlamı çıkmasın yazdıklarımdan. Sadece bir kez daha Ergenekon ve Balyozcu taifenin maskesini düşürmek istedim. Gerçi yüzsüzler ama olsun...
Şamil Tayyar-Star