Süleyman Okudan’ın düğününe kim gider?
Selçuk Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Süleyman Okudan, Büyükşehir Belediyesi tarafından düzenlenen Ulusal Hava Kalitesi Sempozyumu’nda vardı…
Burada bir konuşma bile yaptı…
Selçuk Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi Giyim Endüstrisi ve Giyim Sanatları Bölümü öğretim üyeleri ve öğrenciler tarafından hazırlanan ‘Gerçek ve Hayal’ isimli defileye de katıldı… Hatta Giyim Öğretmenliği Bölümü ikinci sınıf öğrencisi Özlem İçel, ilk kez gelinlik giydiğini ve çok heyecanlandığını anlatarak, elindeki çiçeği Rektör Okudan’a verdi.
Önce bunları söyleyelim.
Hepten ortada yok dersek yalan olur…
Ama gerçekten Süleyman Okudan’ın yok olduğu pek çok yer var…
Oysa seçimlerden önce, “Hatamı anladım, sizlerle daha çok bir arada olmamız gerekiyor. Sizleri ihmal ettim” diyordu…
Ben bu ‘sizler’ faslını genişletiyorum…
Dün denebilecek kadar yakın bir zamanda ‘hatamı anladım’ diyen kişiden, hatanın telafisi beklenir…
Oysa Okudan seçimlerin ardından Konyalı tabiriyle yatagitti…
Bir türlü olması gerektiği gibi olamadı…
Niye olamadı bilemiyorum…
Oysa onun üniversitede yaptığı yeniliklerin ve çalışmaların bu şehirde yansımaları beklenirdi…
Dünya Tarihi Şehirler Konferansı’nda yoktu mesela…
Ya bu programı birilerinin önemsediği kadar önemsemedi ya da varlığıyla katkıda bulunmadı bu programa…
Oysa orada olması gerekirdi…
Yoktu…
Sonra üniversitenin gözbebeği İletişim Fakültesi’nin mezuniyet töreninde de yoktu Okudan… Prof. Dr. Haluk Hadi Sümer, rektörün yokluğunu dolduracak kadar çaba sarf etti ama olsun; sonuçta rektör rektördür…
Günlerdir birbiri ardına düzenlenen mezuniyet törenleri var ve bunların hemen hiçbirinde yok…
Hadi diyelim Büyükşehir Belediyesi’nin organizasyonlarında olmayabilsin; fakat üniversitenin programlarında niye yok?
Bunlar vitrinin en gözde yerleri…
Konya’da sadece üniversite ve belediyeler yok ki…
Konya Vergi Dairesi’nin, Konya Ticaret Odası’nın, Konya Sanayi Odası’nın bu şehir için yaptığı onca iş var…
Katılımcılara sağdan sola bir bakın…
İstisnalar diyelim kaideyi bozsun…
Ama bunların birçoğunda Okudan’ı görene aşk olsun…
Tüm bu kurumların işlerinden eteğini çekmişken sivil toplum kuruluşlarının yaptıkları çeşitli çalışmalarda veya sanatçıların bireysel emeklerinde Okudan’ı görmek hemen hiç mümkün değil…
Nereye gider, ne yapar, hangi mühim problemi çözer onu da bilmiyorum…
Sonuçta bir daha seçilme şansı yok…
Süresini sonuna kadar ister dinlenerek kullanır isterse harekete geçer…
Bu da onun bileceği iş…
Fakat kabuğunu kırmaya çalışan Konya’da benim bildiğim, rektöre çok iş düşer…
O da kendine düşeni yapıyordur da biz kıymet bilmiyoruzdur…
Okudan’ın olmadığı yerler kadar, üniversitenin yaptığı pek çok organizasyonun da boş salonlarda yapıldığını görürsünüz.
Sözüm ona dünya şairlerini Konya’da buluşturursunuz da şairler şiirlerini birbirlerine okurlar… Seyirci yoktur…
Annem, konu komşunun düğününü kaçırmaz, eline bir de hediye alır giderdi…
“Onlar da sizin düğününüze gelirler oğlum” derdi…
Dediği gibi de oldu…
Okudan kimsenin düğününe itibar etmediği için onun düğünleri de itibar görmez/görmüyor…
İkbali Konya’da olmayan için bu şehre yatırım yapmak güçtür, bilirim…
Yoksa mesela, Antalya’da bulunan arazilerin üzerine, denize nazır çok güzel bir konak kondurmak şunca saydığım programlarda vakit geçirmekten bin misli keyif verebilir insana…
Emekli olduktan sonra, ‘rektör’ payesi de kalmayınca, insanın kendine keyif verecek başka telaşeleri de olmalı…
Bu arada yaz geldi; düğün sezonu başladı, rektörümüzün haberi olsun…
Bu son fırsatları da kaçırmasın!