Onuncu köy, kaç yazar?

Bugün mail adresime gönderilen ve okuduğumda çok etkilendiğim bir okuyucu yazısını sizlerle paylaşmak istedim. Umarım sizlerde beğenirsiniz.

“Sürüldüğüm dokuzuncu köyden de kovulmak üzereyim. Yok dostum yok yok olmuyor... Ben yalanı söyleyemiyorum. Bütün mazeretlerim izinli, Aleyhimde şahitlik yapıyor zamane… Dürüstlük nostalji olmuş, gerçekler masal… Mala ve makama eyvallah etmemek idamlık suç sayılıyor. Patrona takla atmamak, müdüre yalaka olmamak ve kahpeye kahpe demek, intihar etmek anlamına geliyor, bu geçtiğimiz dokuz köyün hepsinde de… Körler köyünde gözü açık olanın, gözünü oyar olmuşlar, sen hastasın diyerek… Hak bildiğini haykırmak; deli’liğine delil sayılıyor bu malum köylerde. Avrat akıllı herifler türemiş ki, sorma gitsin şimdi son moda. Şekilde adam, içerikte madam akıllı zavallılar, hüküm verir itibar görür olmuş, tüm bu köylerin töresinde… Kısacası dostum, canım, biricik can yoldaşım köpeğim karabaşım… Bize gene yol göründü bu dokuzuncu köyden de. Ha onuncu, ha yüz onuncu… Ne fark eder?... Şu kendi gibi karakteri de yuvarlak dünyanın tüm köyleri ve köylülerinin hepsi aynı ise ne fark eder?… Sana sözde köpek derler… Bence çoğu, adam geçinenden daha sadık, dost ve adamsın. Mesela sen, adam satmazsın en azından. Ama sözde adamlara baksana; nasılda köpekleşmişler, mal peşinde, yal peşinde, kemik peşinde ve kızan peşinde nasılda hırlaşıp boğuşuyorlar bak bak. Vallahi bende şaştım bu işe, kim köpek, kim adam anlayamadım gitti vesselam.

Öyle ya; anlasaydım zaten bende bir köyde, bir yer edinir, mülk- yurt tutar da o köyden ve köylüden biri olurdum değil mi? Ama bak şuan ne haldeyim ve kiminleyim. Fakat şunu bilki dostum, eğerki bende kendi çapımda adam gibi adamsam eğer; hiçbir köy ya da köylü beni bu davamdan ve çizgimden döndüremeyecek. Ve beni asla kendilerine benzetemeyecek o zavallı insancıklar. Onlar; o şekilde dik gezen ölüler misali, dünya denilen çayırlarda otlayıp dursunlar. Onlara da bir ömür, bize de bir ömür. Ama kimileri korkarak ve kan emerek tüketiyor, kimileride adam gibi ve kendine yakışan şekilde. Biz kendimize yakışanı, dillendirdik durduk ve özümüzdeki söze döktük. Fakat sözleriyle, özleri ve yaşadıkları apayrı olan, şu burnu halkalılara ne demeli. Birkaç dünyalık için, eyvallah edip takla atanlar ve nefsinin esiri uçkunun peşinde koşanlarda adamız diye geçinip kendilerini kandırıyorlar ya, yazıklar olsun onları doğurana da, yetiştirene de ve onlara kral çıplak demeyen yaltakçı şakşakçılarına.”

İnanın bu yazı beni çok etkiledi, gerçi benimde buna benzer birkaç yazmışlığım da var ama gerçekten günümüzde bu ruh halinde insan sayısında artış yaşanmakta olduğunu çevremde gözleyebiliyorum. Çünkü toplumumuz he geçen biraz daha maddeci ve her şeyi ve her değeri somut birtakım nesnelerle kar zarar hesabı yapılır hale getirdi ki. Yahudi’nin inancının, kendinden olmayanları kendine kul ya da köle yapmak için kullandığı üç silahı öyle tesir hale geldi ki toplumumuzda. Bu üç silahtan Para, kadın, şöhret artık önüne kattığını istediği amaca yönelik hızla sonuç almaya başladı. Erkek egemen millet olarak bilinen Türk ve İslam toplumlarına şöyle bir bakarsak, etkili ve yetkili bütün erkelerin (istisnalar hariç) PARA, KADIN ve ŞÖHRET tuzağının kucağında olduğunu görmemek için kör olmak dahi yetmez.

Allah sonumuz hayra getire. Bakalım bu tuzağa düşmemekte ısrar edenleri daha kaç köyler bekliyor.

ADAM GİBİ*****************

Avradı er zaptedemez, ar zapteder..

**********HİKMETLİ SÖZLER

                   Kim?..