Otobüs durağındaki p.z.v.n.kler!
Konya hakkında ileri geri pek çok şey duymuş, yıllarca gelip görme imkanı bulamamış, ama uzaktan uzağa dindarların çoğunlukta olduğu, muhafazakar; hatta gerici diye tabir edilen ve asosyal insanların yaşadığı sıra dışı bir yer aklına gelen yazar ve arkadaşı, TÜYAP kitap fuarı vesilesiyle Konya’ya geldiğinde iki p.z.v.nkle karşılaşmış!...
Fuar alanından ayrılıp Meram’da güzel bir yemek yiyen yazar ve arkadaşı, ardından dinlenmek üzere kaldıkları otele doğru yola düşerler. Kampus civarındaki bir otobüs durağında iki kız bekleşmektedir gecenin bir yarısında. Muhtemelen öğrenci olan kızların bu saatte otobüs bulmaları zordur düşüncesiyle durup onlara, “Kızlar sizi istediğiniz yere kadar bırakabiliriz” derler. Henüz kızlardan bir cevap bile gelmeden iki erkek belirir ve “Paralar peşin beyler” deyiverir.
İstanbul’dan Konya’ya kitap fuarındaki imza gününe katılmak için gelen ve Konya hakkında belli kanaatlere ulaşan yazar ve arkadaşı ne yapacaklarını şaşırıp acele duraktan ayrılırlar. Ertesi gün bu olayı Konyalı bir tanıdıklarına anlatırlar, bana da o anlattı…
Birkaç soru: Durakta bekleyenler kız olmasalardı aynı kişiler aynı düşünceyle durup onları gidecekleri yere götürmek isterler miydi? Yoksa başlarına bir şey gelmesin diye koruma dürtüsüyle mi durdular? Kızlar için yüzde yüz iyi niyetli olduklarını anlayabilir miyiz? (Bu soruları sormak zorundayım!) Konya’da bir otobüs durağında iki kız, rahatlıkla müşteri bekleyebiliyor mu? Hadi bekleyebilirler, kimse ‘sen niye bekliyorsun burada’ diye soramaz diyelim, duran arabanın yanına hemen gelip paraları peşin isteyen p.z.v.nkleri kimse görmüyor mu? Nasıl bu kadar rahat çalışabiliyorlar? Konya’da fuhuş bu kadar rasgele hale geldi mi? Birileri bir yerlerde bişeylerden para kazanıyorsa, biliyoruz ki müşterileri vardır. Peki bu kızların müşterileri gökten mi geliyor. Demek ki Konyalı bazı vatandaşlarımız gece yarıları oralarda kız bulmaya alışık! Bir de acaba bu kızcağızlar Konyalı mı? Yoksa öğrenci ayaklarıyla dışarıdan mı geldiler? Sorular çoğaltılabilir, ama bir gerçek var ki ortada duruyor!
Kartvizitli fahişeler
Anlatmak istemezdim, ama tam yeri denk geldi. Önceki gün akşam eve dönmek için arabamın başına vardığımda ön camda sileceğe tutuşturulmuş bir kartvizit gördüm. Yine birileri zayıflama ilacı satıyor diye düşündüm, kartı alıp atıyordum, dikkatimi çeken bişey oldu. Bu kart bildiğim kartlardan değildi; zayıflama reklamı yapılmıyordu. Üzerinde yarı çıplak bir kadın resmi, altında iki adet kontörlü cep numarası ve bir slogan: hatırladığım kadarıyla “benimle istediğin her şeyi yapabilirsin” gibi bişey…
Emniyetten ehbaplara göstereyim diye kartı atmadım ve torpidoya koydum. Yukarıda anlattığım hadiseden sonra, gazetecilik dürtüsüyle merakım arttı ve karttaki numarayı çevirdim. Karşıma Konya’nın köylerinden birinden geldiğini tahmin ettiğim şive ile bir kızcağız çıktı. “Yavrum sen kimsin, niye bu kartı benim aracıma koydun?” dedim. “Senin aracın hangisi ki, yüzlerce koydum” dedi. Sonra kadının, “adın ne numaran kaç?” türü sorularını cevap vermeyerek geçtim. Bir yandan da iyi niyetle bunu Emniyetçiler dağıtmış olabilirler mi diye düşündüm. Öyle ya, randevulaştırır adamları ardından yakalar. Her neyse, ben kendimden emin bir şekilde kızı sorgulamaya başladım. Yaşını sordum. “28” dedi. “Ne iş yapıyorsun?” dedim. “Anlarsın yaaa” dedi. “Peki senin gibi başka birileri daha var mı?” dedim, “İstersen biz altı kişiyiz, ablaları da getiririm” demez mi? Hiç bilmediğim bir kadınla gazetecilik dürtüsüyle de olsa buluşacak halim olmadığından aldığım bilgiler bana yeter diyerek konuşmayı bitirdim. Israrla numaramı istemesini de not düşmeliyim.
Birkaç soru: Emniyetin böyle bir tuzak çalışması var mı? Varsa tebrik ederim. Yoksa düşünmelerini tavsiye ederim; kartviziti kendilerine vereceğim. Bazı otobüs duraklarındaki hadiseyi de buradan bildiriyorum. Konya’nın bir gerçeğiyle mi karşı karşıyayım, herkes biliyor da ben mi yeni öğrendim? Birileri bunun önüne geçmek için bişeyler yapıyor mu?...
Artık ne tür bir tedbir alınır bilemiyorum.