Herkes bilir elbet kayıkçı hikayesini
Olsa da, olmasa da illa ki oldu derler!
Kapatmak mümkün değil milletin çenesini
Yazsan azdı, yazmasan, bu kez de korktu derler!
Paşazade
Duyarlı bir insan, Derviş Ahmet Şahin. Şairliğinin ötesinde Sorumluluk almaktan çekinmeyen, başkalarının müşkülünü gidermek için uğraş veren, gayretli, fedakar bir yapıya sahip. Başkanlığını yaptığı, Gönül Gözü Derneği'nde engelli kardeşlerimizin yardımına koşan, onların dertleriyle dertlenen bir çabanın içerisinde yaşayan bir adam. Aynı zamanda evde de babası ve kardeşinin engellerini hissettirmemeye uğraşan bir oğul, bir ağabey.
24 Nisan 1984'de Konya'nın Yunak ilçesinde doğdu. 10 yaşından beri şiir yazıyor. Makale ve şiirleri Ortadoğu, Büyük Kurultay ve Siyaset Ekseni gibi ulusal gazetelerin yanı sıra Akşehir Postası, İstasyon, Yunak Postası, Rasyonel Haber, Takip ve Gözde gibi yerel gazetelerde yayınlandı. Şiirlerinde Paşazade mahlasını kullanıyor.
Şiiri miraç olarak nitelendiren Derviş Ahmet, bu şairane yolculuğunda geçtiğimiz günlerde şiirlerini bir araya getirdiği Dervişname adlı bir kitap çıkardı. Kitaba değerli kültür adamı Seyit Küçükbezirci de bir ön söz yazmış. " Şiir söyleminde "hece" seçmiş; ilerleyen yıllarda iyi bir "hececi" olacağı umudum var" demiş. Şiirlerinden de biraz söz edecek olursak şunları söylememiz gerekir: Sevda ve hiciv türünden örnekler veriyor, konuşur gibi rahat bir söyleyişe sahip şairimiz. Ancak şiir kıskançtır, kendine zaman ayrılmasını ve şairin gönlünde yerinin tek olmasını ister. Belli ki bizim şairimiz bu konuda biraz zorlanıyor, çok okumuyor sanki. Oysa şairlik edebi eserleri çok okumayı ve bu konuda hayal dünyasını genişletmeyi gerektiriyor. Yine de şiire yolculuk yapabiliyor ve bu yolun bir yolcusu olduğunu bir çok mısrasında ortaya koyuyor.
Şiirde yazma kabiliyeti kadar önemli bir diğer şey de kelime hazinesi ve okuduklarından ve yaşadıklarında yola çıkarak bir yapı oluşturmak da çok elzem bir noktadır. Şiir söyleyenin meramını anlatabilmesinin de ötesinde, okuyanın da gönlündeki katmanları ortaya çıkarabilmelidir. Şiir de söz gibi, dudaktan çıktıktan sonra artık kamuya ait olur. Sevginin kutsallığı, inini tarafı ve öfkenin baldan tatlı petekleri şiirin manevra alanını kısıtlar gibi görünse de aslında yine tam da buralardan genişlemeye elverişli bir alandır. Derviş Ahmet'in şiirlerinde sevginin ve muhalif bakış açısıyla hicivin önemli merhaleleri görünüyor, ancak şiir uzun bir yolculuktur. Üstelik bu yol hayat kadar çetin ve zor bir yoldur. Şairimiz de bunu başarabilecek azim ve yetenek var, yeter ki vazgeçmesin, devam etsin.
Attila İlhan'ın, çok güzel şiirlerinde biri olan Aysel Git Başımdan adlı eserine bir nazire yazmış Derviş Ahmet Şahin. Oldukça başarılı bu çalışmasıyla yazımı bu haftalık da bitirmek istiyorum. Ve kendisine hayatta, şiirde ve diğer çalışmalarında başarılar diliyorum.
AYSEL GİTME KAL
Aysel gitme kal, sen benim her şeyimsin
Çünkü gidişin ölümüm olacak bunu seziyorum
Yokluğunda çok kötüyüm hem tedirginim
Aysel gitme kal, eni çok seviyorum
Sensiz yağmurlarda gezinemez, üşürüm
Ve aydınlatır gecelerimi sarışınlığın
Uykularımı uyusan elbette ki anlarsın
Sensiz hiçbir dakika yaşayamadığımı
Aysel gitme kal, sen benim her şeyimsin
Gidip de yok etme benim aydınlığımı
Yokluğunda çok kötüyüm hem tedirginim
Islığımı dinlersen çokça düşünürsün
Ki gözlerim anlatır sana olan sevdamı
Ve sana çıkar benim bütün yollarım
Ya aşkımın büyüklüğünü anlarsın
Ya sevme hissimin kuvvetini
Sevgin bilirim ki iyi gelecek acılarıma
Aysel gitme kal, sen benim her şeyimsin
Hayallerimi az da olsa anlasana
Yokluğunda çok kötüyüm hem tedirginim
Varlığın yegane sevincimdir bilesin
Sanki bir ilkbahar coşkusu gibi
Ve bu sevda gemisinin rotası sensin
İzin ver de demir atayım limanına
Aykırı bir sevda bu hiç görülmemiş
Ki büyük kıpırtıları var içimde
Sana olan yolculuğum kesinleşmiş
Benden başka bir şey getirme aklına
Aysel gitme kal, sen benim her şeyimsin
Çünkü gidişin ölümüm olacak bunu seziyorum
Yokluğunda çok kötüyüm hem tedirginim
Aysel gitme kal, seni çok seviyorum
Sevgiyle kalın.