Çok sevdim ben Ömer amcayı…
AK Parti Konya Milletvekili Ayşe Türkmenoğlu’nun amcazadesiymiş…
Cihanbeyli’nin çiftçilerinden…
Esnaf dükkânı önünde otururken ‘gazeteci’ diye tanıştırdılar ona…
Onun kim olduğunu ben sonra öğrendim…
“Gazeteciymişsin yaz” dedi, ilkin…
-Ne olacak bu çiftçinin hali?
-Ne varmış ki halinde, dedim…
Gübre bedeli almış başını gitmiş…
Tohum parası, gübre parası, işçi parası vesaire vesaire…
Derken 50 bin TL’ye geldi dayandı buğday ekim maliyet hesabı…
Özellikle gübre bu kadar pahalı olursa, çiftçi gübre atmazmış.
Olursa olur, olmazsa olmazmış…
Böylece sohbet ilerlerken Ayşe Hanım’ın akrabası olduğunu söylediler…
-Şimdi tamam, dedim…
Güzel haber olur…
Ben böyle deyince, gözlerinin içi güldü…
-Sakın yazma beni, Ayşe kızar, dedi…
Ayşe Hanım niye kızsın, gübre fiyatını artıran o değil ki…
Belki de, bu yakınmalara bir çaresi olur ama.
Ömer Amca, her yıl ekim yapmıyormuş.
Geçen yıl dinlendirmiş tarlayı, bu yıl ekim yapacak…
Lüks tüketim mallarından alınan yüzde 18’lik verginin gübreden de alınıyor olması gerçekten düşündürücü…
Ömer amca, devletin verdiği destekleri inkâr etmiyor…
Hatta hükümetten övgüyle söz ediyor.
Bir de şu gübre meselesi çözülse, keyfi yerine gelecek.
Ayşe Hanım’ın Eskişehir’den Konya’ya gelişini, liseye kayıt yaptırırken yaşadıkları zorlukları da anlattı.
Bir de “Konya vekilleri içinde en çalışkanıdır. Çok çalışır, gayret eder” dedi…
Bu seçimde Konya listesinde bazıları çizilirken Ayşe Türkmenoğlu’nun 4. sırada gösterilmesinin gururunu yaşamışlar…
Bunları da söyleyeyim ki; Ayşe Hanım Ömer amcaya kızmasın…
Elinden geliyorsa, artan gübre fiyatlarına bir çare bulsun.
Ben Ömer amcanın, bu yaşında üretime olan katkısına hayranlıkla elini öptüm.
Önümüz bayram.
Ayşe Hanım da öyle yapsın!