Star Gazetesi yazarı Şamil Tayyar bugünkü köşesinde çok tartışılacak bir iddiaya yer veriyor: "CHP toparlandı. PKK'nın son saldırıları da MHP'yi şişirecek. Çünkü olası bir CHP-MHP koalisyonunda Kürtler özerkliğini ilan etmeyi planlıyor. Kandil'in planı bu!"
Tayyar'ın ikinci iddiasıysa Demirel'in Kasım ayında yapılması muhtemel kongrede DP’nin başına Ergenekon sanığı Mehmet Haberal’ı getirme niyetinde olması... Böylece CHP-MHP koalisyonuna bir de DP'yi ekleme gayreti var...
Şamil Tayyar'ın iddialı yazısı şöyle:
"İmralı sakini Abdullah Öcalan’ın CHP kurultayından hemen sonra yaptığı açıklamayı hatırlayalım: “(Erdoğan’ın) Ayaklarının altındaki toprak kayıyor. İşte görüyorsunuz Kılıçdaroğlu geliyor.”
CHP’nin Kılıçdaroğlu’yla birlikte yelkenlerini şişirdiği gerçeği göz ardı edilemez. Ancak, tek başına iktidar çoğunluğunu yakalaması pek ihtimal dahilinde gözükmüyor. Koalisyon partneri olarak düşünülen MHP’nin Kılıçdaroğlu rüzgarından olumsuz etkilenmesi ise projenin iç çelişkisi olarak karşımıza çıkıyor.
Kutuplaşma siyasetinin, ara partileri yıkıma sürüklediğini geçmiş tecrübelerimizden biliyoruz. Süreç böyle devam ederse, CHP’deki sol toparlanmaya alternatif olarak sağdaki kitlesel kaymanın AK Parti’ye yöneleceğini söylemek mümkündür.
Buradaki kritik soru şu: MHP, bu girdaptan nasıl kurtulacak? Aksi halde, projenin hayata geçirilmesi imkansızdır.
PKK’nın birden tırmandırılan kanlı eylemleri, MHP’nin yelkenlerini şişirirse, koalisyon ihtimali artabilir. Bu yorumun hemen ardından şu soru gelebilir: Eylemler MHP’ye yarayacaksa PKK’nın bundan muradı ne olabilir?
Sadece İmralı’da değil Kandil’de de CHP-MHP koalisyonu üzerinde ciddi olarak kafa yorulduğu aşikar. Kürt Aydını Orhan Miroğlu’nun 4 Mayıs 2010 günü Taraf Gazetesi’nde yayınlanan şu ifadeleri çok önemli: “Olası bir CHP-MHP koalisyonunda Kürtlerin federasyon elde edebileceğine ilişkin garip iddiaları var.”
Hesap şu: CHP-MHP koalisyonunda iç çatışma ortamı doğar, muhtemelen OHAL veya sıkıyönetim ilan edilir, BM güçleri Irak’ta olduğu gibi Doğu’ya bir hat çeker, bölünmenin ilk ciddi adımı atılır.
ABD ve İsrail’le bozulan ilişkilerin suistimal sularında yüzen PKK’nın bu hesabına karşılık, süreci yöneten asıl aktörlerin kağıt üzerinde daha geniş tabana dayalı ancak fiilen bağışıklık sistemi daha zayıf AK Parti-CHP koalisyonuna göz kırpacaklarını tahmin ediyorum.
Ya da Sarıkız darbe senaryosunun çizildiği 2003-2004 yılında olduğu gibi kavga nedenleri ortadan kalktığında planlar revize edilebilir.
Cari olan plan üzerinden devam edecek olursak, AK Parti, CHP, MHP ve BDP’li meclis aritmetiği öngörülüyor.
Bu arada bulanık suda avlanmak isteyen kimi çevreler, senaryodan rol kapmak için seferber olabilir, denkleme DP’yi dahil etme gayretine girebilir. Hüsamettin Cindoruk’un bugün için önerdiği ve ara rejimi çağrıştıran “Cephe Hükümeti” modeli, aslında seçim sonrasına dönük bir modeldir.
CHP-MHP-DP hükümeti...
Özellikle Süleyman Demirel’in Kasım ayında yapılması muhtemel kongrede DP’nin başına Ergenekon sanığı Mehmet Haberal’ı getirme niyetinde olduğu konuşuluyor. Başkent kulislerinde dillendirilen bu senaryo ne ölçüde tutar bilemem, ancak Haberal’ın kongreden önce serbest bırakılması girişimlerinin yoğunlaşacağını düşünenler çoğunlukta.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin Haberal’ı serbest bırakmadıkları için 9 yargıca verdiği tazminat cezasının hukuki boyutu bir yana, muhtemel siyasal yansımaları da hesaba katılmalıdır.
Ayrıca, Anayasa Mahkemesi’nin anayasa değişikliği paketine ilişkin vereceği kararın siyasi şiddeti, süreci derinden etkileyecek boyutta olacaktır.
Başbakan Erdoğan’ın cumartesi günü G-20 zirvesi için gideceği Kanada’da ABD Başkanı Obama ile yapacağı muhtemel görüşmenin sonuçları da dikkatle izlenmelidir.