Son günlerde tatil planları yapanlar görüyoruz bol bol. 2 hafta sonra seçim var ama şehirde seçim havası yok. Bilmem başka iller nasıl. Ülke olarak artık sandığa gidip gelmek rutinlerimiz haline geldi herhalde…
Birkaç seçim üzerine köşe yazısı, milletvekili adaylarıyla yapılan röportajlar, birkaç parti otobüsünden, oraya buraya asılan parti bayrağından ileri gitmiyor seçim havamız. Hal böyle olunca da herkes başka şeyler başka planlar peşinde herhalde… Özelliklede sosyal medyada görebiliyorsunuz bunu. Yaz geldi, işte yaz, deniz ve ben, kum güneş gibi klişelerden bol bol okuyabiliyorsunuz.
Misal yaz bana gelmedi ve bu yazıyı okuyacak olan kitleye de gelmedi muhtemelen. Peki, kime geldi bu yaz? Geçen haftaki yazıda bahsettiğim mezun olan coşkulu öğrencilere gelmiştir ama onların ki geçici yaz, neyse “Çocuğuma bin liralık ayakkabı alamıyorum” dediği iddia edilen Çağla Şikel’e geldi, 57. katta havuza giren büyük! babalara ve büyük! annelere geldi, 20 liraya tost satılan mekanlarda takılan Konyalı zadelere geldi, araba plakasını adıyla alanlara geldi, instagramda durmadan “Eğleniyoruz, İç baba iç, Hayat bize güzel” etiketleriyle fotoğraf paylaşan ünlülere geldi, seçim sürecinde birileri sayesinde prim yapan siyasetçilere geldi… Geldi yani aslında yaz mevsimi ama sizin içiniz geçmiş ya da paranız bitmiş…
Yaz Kime Gelmedi?
Yaz, instagram hesabında makarna paylaşmaktan öteye gidemeyen biz, bizim gibi rutin koşturmacanın içinde olanlara gelmedi. Onlar yaz gelse de, Ramazan geçse de, bayramlar kutlansa da rutine ara veremeyenler olarak da güzeller bence. Hatta o kadar ki Seksenler dizisindeki “- Sami abi nabıyon be ya? - Aynı be ya. - Sen nabıyon be ya? - Aynı be ya.” repliği sanki onlar için yazılmış. Yazın gelmesi onlar için sadece bir mevsim değişimi.
Gelelim yazın gelmediği diğerlerine…
Mesela Suriye’de ölen çocuklara, başta ülkemizde olmak üzere dünyanın her yerinde yaşam savaşı veren mültecilere, Afrika’da açlıktan kırılan insanlara, Çin’in bitmeyen zulmü altındaki Doğu Türkistan’a, temiz suya erişemeyen 1 milyarı aşkın insana, israil saldırıları altında Cuma Namazına gitmeye çalışan Filistinli amcalara, dedelere, gençlere, kirli su içmekten hastalanan ve hatta ölen bebeklere ve ailelerine, Arakanlı göçmenlere, Dünyanın her yerinde kalmış yetim çocuklara…
Özgecanlara, tecavüze uğrayan kadınlara, şiddet gören annelere onların evlatlarına, haklı oldukları halde davayı kazanamayan cinayet kurbanlarına, terör mağdurlarına, küçük gelinlere ve dünyanın her yerinde dertlerini sadece Allah’ın bildiği, seslerini yalnızca Allah’ın duyduğu insanlara YAZ GELMEDİ…
Yaz mevsiminin hiç uğramadığı insanlar bir dilek tutacak olsalar “Bir gün güneşli bir havada sevdikleriyle el ele yürüyebilmeyi” dilerlerdi belki de, biz de onlarla birlikte bunun için dua edelim ve yine yeniden diyelim ki; “Güneş artık onların üzerine de doğsun…”