UYUŞTURUCUYLA MÜCADELE DOSYASI - Uyuşturucudan kurtulan hayatlar
Uzun süre madde bağımlısı olarak yaşayan ancak Sağlık Bakanlığı'na bağlı AMATEM'lerde tedavi gördükten sonra madde kullanmayı bırakanlar, tekrar yaşama tutunabilmenin sevincini yaşıyor- Madde bağımlılığını yenen 29 yaşındaki V. S:-"Kullanmadan önce iş hay
ANKARA (AA) - YEŞİM SERT KARAASLAN - Uzun süre madde bağımlısı olarak yaşayan ancak Sağlık Bakanlığı'na bağlı AMATEM'lerde tedavi gördükten sonra uyuşturucuyu bırakanlar, tekrar yaşama tutunabilmenin sevincini yaşıyor.
Uyuşturucu batağından kurtulmak ve hayatlarına yeni bir yol çizmek için Sağlık Bakanlığı Alkol ve Uyuşturucu Madde Bağımlıları Tedavi ve Araştırma Merkezi'nde (AMATEM) tedavi olduktan sonra yaşama tutunanlar, yaşadıkları süreci AA muhabirine anlattı.
Madde bağımlısı 29 yaşındaki V. S, ilkokul mezunu olduğunu belirterek, uyuşturucu kullanımına 2008 yılında başladığını söyledi.
Uyuşturucunun nasıl bir şey olduğunu merak ettiğini ve bir kez denemek istediklerini anlatan V.S, "Arkadaş ortamında oldu. Bir kez denedim ama ondan sonra da arkası geldi. Uyuşturucuyla tanışmada çevre çok etkili. Maalesef benim de yaşadığım yerde, çevremdekiler, arkadaşlarım uyuşturucu kullanıyordu." diye konuştu.
V.S, uyuşturucuda, başlamak ya da bırakmak konusunda en önemli faktörün aile olduğunu vurgulayarak, şunları kaydetti:
"Ailenin her zaman çocuğunun peşinde olması lazım. Aile çocuğunun peşinde olmadığında, onunla ilgilenmediğinde çocuklar da mutluluğu ve ilgiyi dışarıda aramaya başlıyor. Çocuk, genç, adeta boşlukta oluyor, evindeki sorunlar dışarıya yansıyor. Sana her uzatılan elin dost eli olmadığını bilmiyorsun. Yanlış insanları da dost zannederek güvenip çukura düşebiliyorsun."
- "Başladığında sonu uçurum, takılır ve düşersin"
İki kardeşi olduğunu ancak onların böyle bir bağımlılığı bulunmadığını dile getiren V.S, uyuşturucuyla tanıştıktan sonra hayatının düzelmediğini, daha büyük bir çıkmazın içine girdiğini ifade etti. V.S, "Kullanmadan önce iş hayatım vardı. Paramı kazanıyordum çünkü çalışıyordum. Hayattan beklentilerim vardı ama uyuşturucuya başladıktan sonra yaşamdan koptum, ilgim kalmadı, beklentilerim sıfırlandı. Tek hedefim, günlük belli bir miktar uyuşturucuyu elde edebilmekti." dedi.
Zaman geçtikçe kendisiyle birlikte ailesinin de perişan olduğunu ve onunla birlikte acı çektiklerini gördüğünü belirten V.S, bunun üzerine hem kendi hem de ailesi için uyuşturucuyu bırakmaya karar verdiğini söyledi. Bunun için AMATEM'e başvurduğunu ifade eden V.S, sözlerine şöyle devam etti:
"Öyle ki artık elden ayaktan düşmeye başlamıştım. İnsanlardan uzaklaştım. Vücudumda ağrı ve sancılar artmaya başladı. Böyle gitmeyecekti. Bir yerden başlamak istedim. Tedavi oldum, şu anda iki aydır kullanmıyorum. Çok iyiyim. Bu süreçte devletimizden de Allah razı olsun, bize destek verdiler. AMATEM bünyesindeki meslek edindirme kursları ile bize yeni bir yol verdiler. Artık kendime güvenim arttı. Tekrar bir şeyler yapabileceğime inanıyorum. Allah nasip ederse ben de normal insanlar gibi yuvamı, işimi kurmak istiyorum."
Uyuşturucu bağımlısı olanlara seslenerek, uyuşturucuya özendirenlerden uzak durmaları çağrısında bulunan V.S, "Unutmayın, en kral arkadaş, kapının önünde kalır. En önemli şey aile. Aileden başkası yalan. Uyuşturucunun biri, ikisi yok. Başladığında sonu uçurum, takılır ve düşersin. Ama kurtulmak da mümkün, unutmayın." dedi.
- A.Ç: "Sağlıklı pastalar yapacağım"
Uyuşturucu bağımlılığı tedavisi gören ve bugün hayatına yeni bir sayfa açan 20 yaşındaki A.Ç ise, uyuşturucuyla 12-13 yaşlarında tanıştığını söyledi.
Ergenlik çağında olduğu için kendi içinde yaşadığı bunalımın çaresini, dışarıda aradığını dile getiren A.Ç, bunun ne kadar yanlış bir tercih olduğunu, umutlarını kaybettiğinde anlayabildiğini ifade etti. A.Ç, "Özendik, merak ettik ve denemek istedik. Arkadaşlarımla merak ettik ve kendimiz alıp kullandık. Her türlü maddeyi kullandım. Yaklaşık 7 yıldır kullanıyordum ama bir yıldır kullanmıyorum." dedi.
Madde kullandığı dönemde sadece yarınlarını değil, yanında olan arkadaşlarını da kaybettiğinin altını çizen A.Ç, "Her tarafta bir sandalyemiz vardı. Gittiğimizde otururduk ama maddeye başladıktan sonra bu sandalyeler tek tek yıkıldı. Ailemle aram çok kötü oldu. Arkadaşlarımı kaybetmeye başladım. Sağlığımı kaybetmeye başladım, her tarafım ağrıyordu. Ruhum daraldı. Okula gitmiyordum, lise üçüncü sınıfta okulu bıraktım." dedi.
Makina operatörlüğü eğitimi aldığını ancak okulu bıraktığından meslek edinme şansını da yitirdiğini anlatan A.Ç, bu yüzden maddeyi bırakmaya karar verdiğini ve bunu ailesiyle paylaştığını söyledi. A.Ç, yaşadıklarını şöyle aktardı:
"Aileme gittim ve dedim ki, 'Ben sizden korkuyordum, söyleyemiyordum ama iş çığırından çıkıyor. Ben madde kullanıyorum ama tedavi olmak istiyorum, beni kurtarın' dedim. Ailemin desteğiyle tedaviye başladım. Elimi hiç bırakmadılar. Onlar da ben de çok mücadele ettim. Bir yıl önce hastaneye yattım, ilaç tedavisi gördüm. Şimdi ilaçları da bıraktım. Allah'a çok şükür çok iyiyim şu anda.
AMATEM bünyesinde pastacılık kursuna geliyorum. Sertifikamı aldığımda dışarıdan liseyi de bitireceğim ve pastacılık üzerinde yükselmeyi düşünüyorum. Sağlıklı, güzel pastalar yapacağım."
Yaşadığı çevredeki birçok kişiye örnek olduğunu da vurgulayan A.Ç, "Diğer kullanan arkadaşlarımın çoğu cezaevinde, dışarıdakiler perişan. Onları her gördüğümde yapabileceklerini söylüyorum, konuşuyorum onlarla. Hala kullanmaya devam edenler de bırakmaya karar verip yardım alsınlar, aileleriyle konuşsunlar. Devletimden Allah razı olsun, yanımızdalar." dedi.
- C.P: "Sırtlarını çevirdiler bana"
20 yaşındaki C.P ise 14 yaşında, lise birinci sınıfta madde kullanmaya başladığını anlatarak, o dönemde hem okuduğunu hem de ayakkabı imalathanesinde çalıştığını söyledi. "Patronum tarafından alıştırıldım" diyen C.P, şunları kaydetti:
"Avukat olmayı istiyordum. Eğitim almak ve aileme bakabilmeyi istiyordum. Kullananlar zaten hep yanımdaydı. Kullanmayanları ise tek tek kaybettim. Sırtlarını çevirdiler bana. Kötü arkadaşlıklar edindim.
Bu yıl tedavi olmaya karar verdim. İki ay hastanede yattım ve dışarıda da ilaçlarımı kullandım. Şu anda yaklaşık 5 aydır kullanmıyorum. Hayatımda çok şey değişti. Bir şeyleri bulmak için sokaklarda değilim. Ailemle yaşamadığım o kadar çok şeyi şimdi yaşıyorum. Ailemi tanıyorum tekrar. Çünkü unutmuştum. O kadar mutluyum ki. Yeniden hedeflerim var. Üniversiteye hazırlanıyorum. Hayatımı kazanmak için çaba gösteriyorum. Burada da pastacılık eğitimi alıyorum."
AA
Kaynak: