Devlet Bahçeli partisinin İstanbul’da düzenlediği programda konuşurken bir ara kendisini pür dikkat dinleyenlere “var mısınız, yok musunuz?” diye sordu. Peki, neye davet ediyordu milleti? İstanbul’daki belediyeleri AK Parti’den devralmaya…

Show TV’de bir yarışma var, ‘Var mısın, yok musun?’ ismiyle izleyenleri TV’ye kilitliyor. Güya 500 bin YTL kazanılacak. Ama ne hikmetse kimse bırakın 500’ü 100 bin YTL bile kaldıramadı şu ana kadar. Bilgi ve beceri olmaksızın, ‘kutu’ açmakla, şans denemekle kazanılacak para…

Bahçeli’yi dinlerken zaman zaman TV’den aşina olduğum bu sloganı duymamla irkilmem bir oldu. Dedim ki, Bahçeli de izliyor yarışmayı. Hatta tiryakisi ki, konuşma metnine bile yarışmanın etkisi sinmiş. Öte yandan siyasilerin halkın ilgi dünyasına yabancı olmamaları sevindirici…

Tabi İstanbul’daki ilçe belediyelerini hatta Büyükşehir Belediyesi’ni kazanmak yarışmadaki kutuları açmak ve şansını denemek gibi olmuyor. Oraları kazanmak için ciddi bir çalışma ve en önemlisi karizmatik bir aday ilk şart. Sonrası, hali hazır reislerin başarısızlıklarının kahir ekseriyet tarafından sesli olarak dillendirilmesi…

İstanbul’da ilçe ya da Büyükşehir Belediye reisliklerini MHP kazanır mı bilemem, bu beni ilgilendirmiyor da. Ama Konya belediyeleriyle ilgili benzer bir girişimde bulunsaydı Bahçeli, beni o zaman çok ilgilendirirdi hadise. Zararı yok, ben yine de konuyu Konya’ya uyarlamak ve üzerine iki kelam etmek istiyorum.

Bahçeli Konya’ya gelse ve “Ey Konyalılar her ne kadar son dönemde farklı bir parti iktidarda olsa bile kişilere baktığımızda tam 20 yıldır aynı kişi ve görüşlerden bıkmadınız mı? Bir değişiklik yapsanız, bir de bizi deneseniz” dese. Ve var mısınız, yok musunuz diye de sorsa…

Dümdüz ovada hem de yeni kurulmuş mahallelerde bile elli sefer viraj yapılan yollar, içinden çıkılamaz trafik problemleri varken manalı olur mu bu soru?

Yukarıda dedim ya, bir iki sebeple belediye reisliği el değiştirmiyor maalesef. Halk reislerin gözünün içine bakıyor. Sadece yaptıklarına değil, yapmak istediklerine, niyetine, ailesine, yaşayışına, kendisine, çarşıda pazarda selam verişine…

Sizi bilmem, ama ben ne varım derim ne de yokum…

Bu biraz da ‘var mısınız, yok musunuz’ sorusunu soran kadar sorulanların hazır olmasıyla alakalı. Onlar isterse oluyor. 19 sene evvel öyle olmuştu. Konya kimsenin beklemediği bir anda reislikleri yepyeni yüzlere verivermişti…