Yazının başlığı bir film repliğinden alındı.

Artık biliyorsunuz; dizi-film dünyası ile aram iyi. Zaman zaman ilham kaynağı da olabiliyor bazı yapımlar. Hoş, ben Avrupa Amerika’dan ziyade Uzakdoğu ile ilgileniyorum. Bu da not olarak dursun. (Önemli bir bilgiydi sonuçta.)

Filmde geçen replik şöyle; “Derler ki; zorluk ‘yarın’ denen ekmeğin olmazsa olmaz malzemesidir.”

Elbette doğru. Hepimiz de bunu yaşayarak görüyoruz.

Sanmayın ki çabalamadan bir şeyler elde ediliyor,

Sanmayın ki çalışmadan bir yerlere geliniyor,

Sanmayın ki oturulan yerlerden üst bir yerlere varılıyor…

Dünyaca ünlü olmasına, çok büyük rekorlara imza atmasına, milyonlarca kişi tarafından takip edilmesine gerek yok, etrafınızda başarıya ulaşmış, hedeflerine varmış, bir yerlere gelmiş yahut sizin başarılı saydığınız insanlara bakın. Bu insanların hayatlarının önemli bir kısmı çalışmakla, didinmekle, terlemekle geçmiştir. Mücadele edilmiştir, çalışılmıştır. O yüzden de bu başarılı insanların hayatları pek de kolay geçmemiştir.

Baktığınızda bu insanlar yarınları için,  sadece kendileri değil tüm çevreleri için bir şeyler yapmanın gayretindelerdir. Yani demek istiyorum ki dert sadece “ekmek” değildir.

Bazen sevgiyi, merhameti ekmektir dert, bazen iyiliği egemen kılmaktır, bazen paylaşmayı ekmektir gönüllere… Yani doymak değildir sadece mesele.

Gönül ister ki yarınlar hep hayal ettiğimiz gibi olsun, yarınlar hep güzel şeyleri getirsin. Keşke hayatta bazı şeyler sadece dileyerek olabilseydi. Ama… Ama işte.

Biz yine de “her zorlukla birlikte bir kolaylık vardır” diyelim mi?

Diyelim.

Öyledir zira.

Hedefe giden yolda her adım zorludur. Ama her zorluk beraberinde bir sevinci, bir nihayeti getirir.

Hedeflediğiniz yarınlara arzuladığınız şekilde ulaşabilmeniz dileğiyle…