Her dönemin yiyicileri olur, biz toplum olarak bu psikolojiye alışmışız yiyen olmazsa yadırgarız. Yiyen, içen, silip süpürüp götürenlere de hak etmedikleri saygı ve hürmeti gösteririz. Her dönemde olan bu vakalar için Tevfik Fikret o ünlü şiirinde şöyle diyor:"Bu sofracık efendiler, ki yutulmaya çok hazırHuzurunuzda titriyor -şu milletin hayatıdırŞu milletin ki mustarip, şu milletin ki muhtazır Fakat sakın çekinmeyin, yiyin, yutun hapır hapırYiyin efendiler yiyin; bu sofra iştahı sizinDoyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin."Yetim hakkı demeden, devletin malına göz diken zihniyetler yüzünden bu ülke borçtan dertten kurtulamamıştır. Bu zihniyet için güzel bir fıkra var kıssadan hisse çıkartabilenler için güzel bir örnek. “Komor Cumhuriyeti'nde, deniz kıyılarına kadar uzanan bakımlı bir korunun içindeki, mavi yüzme havuzlu bembeyaz bir villanın terasında; eski bir bakan, emekli bir general, emekli bir yargıç ve İngiliz bir gazeteci, oturmuş konuşuyorlardı.Eski bakan:- İyi oldu, diyordu, şu havaalanı ihalesini bizim Kokoto'ya kazandırdığımız. Adam bu iyiliğin altında kalmadı.Ve generale dönüp:- Bu villayı yaptırmanız için size, 200 milyarı aşkın bir yardımda bulundu, öyle değil mi, diyordu.Emekli general:- Evet, diyordu; gerçi ben borç olarak aldım ama, ne o bir daha paranın peşine düştü, ne de ödemek için bir olanak bulabildim ben henüz...Emekli yargıç, bakana:- Değerli bakanım, Kokoto, generalimle size cömert davrandı ama, bizi de bu arada görmezlikten geldi, diyordu. Neyse havaalanı inşaatında kötü malzeme kullanmasını bahane ederek içeri tıktık kendisini de; ancak o zaman bize de aynı tip bir villa yapmayı vaat etmesi sonucu kaldırdık tutuklamayı. Villa bitinceye kadar da beraat kararı vermedik...İngiliz gazeteci soruyordu:- İhalesi Kokoto'ya verilen havaalanı, çalışmaya başladı mı?Emekli general:- Hayır, diyordu; henüz daha bir yığın bina ve hangar inşaatı var. Biz emekliye ayrıldıktan sonra gelenler, bilmiyoruz kime verecekler onların ihalesini...Gazeteci:- Çok enteresan, diyordu.Emekli general, İngiliz gazeteciden rica ediyordu:- Lütfen bunları yazmayın. Biz hepimiz vatanı da, milleti de çok seven insanlarız. Biliyorsunuz, dost var, düşman var; devletin imajı bozulmamalı...Ve hep birlikte kadeh kaldırıyorlardı Komor Cumhuriyeti şerefine...”Evet padişahım çok yaşa misali gibi kişisel çıkar, heva ve hevesleri uğruna devletin bekası milletin menfaatlerini hiçe sayanlar dün olduğu gibi bugünde oldu sistem aynı şekilde devam ederse yarında olacak.