Ahmet Nurullah Güler, 1996 Mayıs ayında, Konya’da düzenlenen Altınbaşak Etkinlikleri’ne katılmak üzere Konya’ya gelen ve Konyalı şairlerle, Meram Son Durak’ta.

ÇİNG HUA

1.

Hiç ölmedim ama

Yaşamayı bilmem ben Berehrehe

Ganalı çocukları hep televizyonda

gördüm.

Surinamlı bir çocuğa

hiç dokunmadım biliyor musun?

Bak hikmetli sözler söylüyorum şimdi

Çin’den, Taif’ten

Hira’dan, Bahira’dan

Sırf gözlerin için

Sırf senin için Berehrehe...

Yolunda Mevlana’ysam kimi zaman

Peşinde Konya gibi dönmüşsem

Anla, aşktandır Berehrehe...

2.

Şimdi niye gözlerin kör bana

Özlemin kuyularındayım

Bu kaçıncı Yusuf ihanetidir Berehrehe...

Dağı taşı sen diye sanmak

Hanımellerini sen bilip koklamak

Duvarlara, taşlara, naralara seni yazmak

Gencecik kızların körpe bedenlerinde

Ve yüreklerinde ve avuçlarında

Ve örtülü aydınlıklarında seni

görmek ve yaşamak

Aşkınla dağları delmek

Ve aşkına boyanmak

Hindikuş’ta, Igman’da

Ve aşkınla olgunlaşmak senin

Saba rüzgarına karşı

Bir seher vakti

mecnun çölünde

Ve sana yönelmek Berehrehe.

Adını pembeleştirek düşlerde

(Annem geldi ve bir sürü soru...)

3.

Sarı bir yakarışsın sen Berehrehe

başakların gölgelerinde

Ve sen sevda şarkılarının

finalisin

Kavga şiirlerinin hiçbir

yerinde yoksun aslında

Ve yüreğe taş diye basılan

sensin.

4.

Aydınlığına sabahların

Bilmem kaç akşam adadığımız

günler geride kaldı Berehrehe

Hüzün boşaltan bulutlarımız

yok artık

Bir gün gece düşer karnına şamanın

Ve bir sabah uyanırız doğum sancısıyla

Hem yaşamak

ölümü biraz daha

anlamak değil midir.

hem ölüm değil mi

bizi bir kılan?

Sorsan beni diyorum Berehrehe

Okusan beni

Ne bileyim, anlasan.

Ahmet Nurullah Güler / Jurnal