Dünya çocukları 23 Nisan için Konya’ya gelir de…

Onların duaları ve istekleri gelmez mi?

Bugün Kerküklü çocukların seslerine kulak verelim.

Bakalım çocukların hedefleri, hayalleri, beklentileri neler…

***

Suzan Enver, sekiz yaşında…

Kerkük’te Musalla İlkokulu öğrencisi…

“Ben büyüyünce mühendis olmak istiyorum. Mühendis olunca memleketim Kerkük’ün yeni ve modern bir şehir olması için şehir planlaması hazırlamak isterim. Kerkük’ün imarı ve yeniden kalkınmasına katkıda bulunmak isterim” diyor.

***

Abdulrahman Latif, dört yaşında…

Anaokuluna gidiyor…

“Ben oyun oynamayı çok severim. Evde bana ait büyük bir odanın olmasını, bu odanın oyuncaklarla dolu olmasını isterim” diyor.

***

Lika Abdulsattar, sekiz yaşında…

İlkokul öğrencisi…

“Ben Kur’an-ı Kerim’i ezberlemek isterim. Babam bu konuda beni çok teşvik ediyor” diyor…

***

Mecit Şuvan, altı yaşında…

İlkokul öğrencisi…

“Ben hep oyun oynamayı ve ders çalışmayı isterim. Kendime ait bir bilgisayarımın olmasını çok isterim” diyor.

***

Muhammet Abdulkerim, altı yaşında…

İlkokul öğrencisi…

“Çok sayıda arkadaşımın olmasını istiyorum. Arkadaşlık çok güzel bir şey” diyor…

***

Muhammet Adnan, dört yaşında…

“Her yılbaşında babamın bana hediye almasını çok istiyorum” diyor.

***

Mustafa Özhan, altı yaşında…

İlkokul öğrencisi…

Onun da hayali futbolcu olmak…

***

Yusuf Ahmet, Aynur Kadir ve Ferhat Kerim…

“Biz hep birlikte yaşamak istiyoruz” diyorlar…

***

İnşallah bunların hepsi olur…

Suzan mühendis, Lika hafız, Mustafa futbolcu olur…

Abdurrahman oyuncak dolu bir oda, Mecit, bilgisayar, Muhammet Adnan dilediğince hediyeye kavuşur…

Muhammet Abdulkerim iyi arkadaşlar bulur kendisine…

Ve Yusuf Ahmet, Aynur Kadir ve Ferhat Kerim, hep birlikte yaşarlar…

Çocukların istediği bir dünya biz büyüklerin boyunu aşar mı dersiniz!

***

Katkısı için Ülkü Bilgi Çalık Hanım’a teşekkürler…