Sevgili okurlarım, bu hafta sizlere ‘Derinlik’ isimli şiirimi sunmak istiyorum…

DERİNLİK

Sükut ediyorum bu aralar,

Kendimle baş başa sükut ediyorum.

Anlamaya çalışarak geçiyor zamanım,

Bazen kendime bazen de…

Neyse diyorsun bazen

Uçsuz bucaksız denize bakmak istiyor insan

İçindeki denizi seyretmek istiyor

Hatta kıyısına gidiyor denizinin.

Ellerini, yüzünü tuzlu suya öyle bir buluyor ki

İşte!.. Kaybolmak istiyor

Ama nafile, olmuyor.

Bazen kendi uçurumuna gidiyor.

Zamanı, mekanı yok sayıyor o an.

Unutuyor her şeyi kendini bilen

Bir adım, bir adım yeter aslında

O uçurum için.

Ama marifet bu ya

İşte o da “irade”.

Dur! Diyor ve sen duruyorsun

İç dünyayı anlamak zor

Yaşamadan anlaşılmıyor bazı şeyler

Ama anlamadan yaşıyoruz ne yazık ki!..