Canım Efendim!Yüce Rabbim seni, insanlığa son peygamber, her konuda onlara örnek/model insan olasın diye gönderdi. Sen, görevini layıkıyla yerine getirdin Sultanım. Biz insanlara, sapmamak için Kitap ve Sünnet emanetini bırakıp öteki aleme göç ettin.Bizler ise, seni layıkıyla tanıyamadık, senin kıymetini bilip sana yaraşır ümmet olamadık.Gözlerimizi açtığımızda şu dünyada senin son peygamber olduğun söyleniyordu biz de söyledik. Muhammedî ezanların okunuyordu, biz de dinledik. Hatta doğduğumuzda ilk olarak senin ezan ve kametini duydu kulaklarımız.Çevremizdeki kimi insanlar seni insan üstü varlık olarak algıladılar, seni kutsadılar. Oysa sen kul elçi olarak gönderilmiştin. Onlara göre sen ulaşılamaz biri, hayatın ise yaşanılamaz bir hayattı. Onlara göre, senin gibi olmak ne mümkündü! Sanki sen, yaşadıklarını bizlere örnek olmak için yaşamamıştın. Söylediklerini bizlere söylememiştin sanki! Onlar, senin sakalının tellerine, giydiğin gömleğin parçalarına gösterdikleri saygı ve değeri, senin sünnetine, senin yaşayışına göstermediler.Kimileri ise, seni sıradanlaştırdılar, seni herhangi bir insan konumuna indirdiler. Onlara göre, sen postacıydın sadece, ilahî mesajı/Kur'an'ı insanlara ulaştırmakla işin bitmişti senin. Artık senin yaşantın, sözlerin, davranışların çok da ilgilendirmiyordu onları. Sen, sanki hevasından bir şey konuşmayan elçi değildin. Sanki senin söz ve yaşadıkların Kur'ân'ın dışında ve ona ters şeylerdi!Bazılarına göre ise sen, sadece ibadetlerini yapan, tesbihini çeken, zikrini yapan bir sûfî, bir zâhid idin. Bir kısmına göre her zaman, her yerde, herkesi hoş gören bir uzlaşmacı; kimilerine göre ise elinden kılıcı hiç düşmeyen bir savaşçı oldun. Bu kesimler de sana hep parçacı yaklaştılar. Seni bütün yönlerinle ve bütün güzelliklerinle kendilerine örnek, önder ve rehber alamadılar.Oysa efendim, sen bir insandın, ama Yüce Yaratıcı ile iletişim kuran, konuştukları vahiy olan bir insan. İnsanların en seçkini, ahlak ve yaratılış bakımından en güzeli sendin. Hayatı bütünüyle Kur'ân olan insandın.Sen efendim, herkes için en güzel örnektin. Büyük bir ahlak üzere idin. Peygamber olmadan önce herkesin gözdesi, emin Muhammed sendin. Sabıkalı değildin, sicilin tertemizdi senin.Kirli toplumda tertemiz kaldın ve bu konuda da bizlere örnek oldun. Sen masum bir çocuk, tertemiz bir genç, örnek bir eş, çocukları için şefkat meleği bir baba, Rabbine yaraşır bir kul, iyi bir yönetici, cesur ve yiğit bir asker, insanların sevinç ve dertlerini paylaşan bir halk adamı, hiçbir zaman hayattan kopmayan bir hayat adamıydın.Efendim, biz sana inanıyoruz, senin getirdiğin her şeyi yürekten kabul ediyoruz.Sana bağlıyız, senin kutlu yoluna baş koyduğumuzu söylüyoruz.Seni seviyoruz, hem de malımızdan, canımızdan çok daha fazla.Seni anarken seni anlamaya, seni tanımaya çalışıyoruz.Sana layık olmaya gayret ediyoruz.Sana benzemeye ve senin gibi olmaya özeniyoruz.İçtenlikle ve tam bir teslimiyetle sana selam ediyoruz.Sana selam etmenin, sana bağlı olmak, seni sevmek ve seninle olmak olduğunu biliyoruz.Bizler seni seviyoruz, bilmem ki sen de bizleri sever misin? Bize ümmetim, der misin?Bize şefaat eder misin?Kevserinden bize de ikram eder misin?Makam-ı Mahmud'unun yanında bize de yer ayırır mısın?Allahım, bizi O güzel insana yaraşır ümmet et. Lutfet, onun yolunda olalım, onun gibi yaşayalım, O'nun yolunda ölelim ve O'nun şefaatine mahzar olalım. Âmîn.