Bundan 20-25 sene öncesi bir bayram günüydü, hiç unutmuyorum. Köyün ileri gelenlerinden birinin bayramını kutlamaya gittik arkadaşlarımızla. O zaman kendisini ziyaret ettiğimiz şahıs 50’li yaşlarda, bizim şimdiki vaziyetimizde birisiydi. Biz de genciz; 30 yaşlarındayız.O tarihlerde Hülya Avşar diye bir kız peydah olmuştu, ha bire filmleri yayınlanıyor, millet ‘ne güzel kızımış’ diye ağzı açık seyrediyordu. Bu bizim ziyaretine gittiğimiz kişi variyetli olmanın da özgüveniyle, “Hülya Avşar’ı köye getireceğim, gerekirse servet dökeceğim önüne …” gibi laflar ediyordu. Benim o zaman onu içimden ayıplamam bir yana, diğer arkadaşlar ciddiye alıp uzun uzun bu kızla ilgili muhabbet ettiler…Çok geçmedi, Hülya Avşar’ı köye getireceğini söyleyen zat ani bir kalp kriziyle dünyayı değiştirdi…Birisinin ölüm haberi gelince, “İnna lillah …” deriz ya, bunun öldüğünü duyduğumda hemen aklıma Hülya Avşar’la ilgili fantezileri geldi. O günkü vaziyeti gözümün önünden gitmedi. Tabi Hülya Avşar’ın hiçbir şeyden haberi yoktu.Nedendir bilinmez, Hülya Avşar’ın ismini duyduğumda da her seferinde o zat aklıma gelmeye başladı. Geçen hafta boyunca ister istemez Avşar’ın boşanma haberlerini duydum. Her duyduğumda da adı Ehsan olan bizim köylüyü andım.Hey Allah’ım, birisi beğenmez boşanır, birisi de servet verir. İşte dünya böyledir.Haa Hülya Avşar bizim köye hiç gelmedi. Bu gidişle gelmez de. Çünkü onu köye getirecek yegane cengaverimiz çoktan toprak oldu. Değer mi?..Üzülmez yine yapmış yapacağını (!)KTO Başkanı Hüseyin Üzülmez, bir anket yaptırmış ve neticesini kamuoyu ile paylaşmış. İlginç tespitler ortaya çıkmış. “Karımı, kızımı çalıştırmam, otursun evinde” diyenler gün geçtikçe azalıyormuş. El hak, doğru bir tespit. Epeydir ben de kafa yoruyordum bu mevzuya.Etrafımda evlenecek pek çok genç var. Bunlarla ara sıra sohbet ederken gıdıklarım, sorarım… Pek çoğu iyi bir işi olan; öğretmen, bankacı gibi kızlar arıyorlar. “Hacıabi bu devirde tek maaşla geçinilir mi yav?” diyorlar bahane olarak da.Buradan kısaca şu sonuç çıkar: Acayip değişiyoruz…Değişirken de paranın değerlerimizi alaşağı ettiğini, her şeyden önemli olduğunu görüp üzülüyoruz. Paranın satın alamadığı şeylerin de para önemli bir dünyada önemsizleşmesi ise hepsinden daha kötü. Sayın Üzülmez’i tıraşımızı önümüze koyduğu için ayrıca kutluyorum.Sonumuz hayır olsun…