Bundan sanırım on beş yıl kadar önceydi, Ankara Resim Heykel Müzesinde düzenlenen  Kerkük Gecesi’ne katılmıştım.

Kerkük Hoyratlarının büyük sesi  Abdurrahman Kızılay ve Mehmet Özbek’in  Kerkük Türkülerini dinlerken  duymuştum ilk kez bu  Türküyü…

yıktılar kalamızı
sürdüler balamızı
daha can boğazdayken
çektiler salamızı
 

ah Kerkük yüz ak Kerkük
her zaman yüz ak Kerkük
ölseydim düşmeseydim
men sennen uzak Kerkük

elinde yâd elinde 
öt bülbül yâd elinde
bir diyar mezar olsun
kalmasın yâd elinde

can Kerkük canan Kerkük
her söze kanan Kerkük
kalıpdı yardan uzak
mum kimin yanan Kerkük

diyorlardı iki büyük usta bu içli Türkü’de.

Evet Kerkük’ün ve Kerkük Türkmenlerinin çilesini, açılarını anlatıyorlardı…

Her söze kanan Kerkük Türkmenlerinin çaresizliği vardı bu Türkü’de…

O gece o salonda bulunan hepimiz yeniden karşılaşmıştık Kerkük’ün çaresizliğiyle, bedbinliğiyle, haykırışıyla ve daha çok da içimizdeki suçluluk duygusuyla…

Kerkük’te yanan mumların bir bir söndüğüne şahit olmak ve hiçbir şey yapamamak bizi derinden yaralamıştı….

Aradan yıllar geçti bugün Kerkük’ün o Türkü’de söylendiği gibi “Salâ”sı okunacak neredeyse…

Evet Irak’ın Kuzeyindeki referandum Kerkük’ün salâsı olmasın sakın…

Bu yüzden ciğerimiz daha çok parçalanmaktadır…

Kerkük dünden daha kötü bir senaryoyla karşı karşıyadır bugün…

Ve gün  Kerkük’e destek olma, Kerkük’teki Türkmen varlığına sahip çıkma günüdür…

Kerkük mitingleri düzenlenmiştir, ne yazık ki bu mitinglere Aleyna Tilki, Hande Yener konserlerine gelen seyircinin binde biri bile gelmemiştir…

Belediyeler, belediye başkanları maalesef bir alt geçit açılışına gösterdikleri hassasiyeti Kerkük’e göstermemişler, otobüs afişlerine dahi Kerkük hassasiyeti yansımamıştır..

Sanatçılardan, yazarlardan, sporculardan da bu konuda gerekli hassasiyeti görememek gerçekten çok üzücü…

Armudun sapına üzümün çöpüne sahip çıkanlar Kerkük Türkmen’ine, soydaşına  sahip çıkmamıştır…

Bu ayıp da onlara yeter…

Bunun belki de tek istisnası gerçek bir sanatçı olan Kıraç’ın çabasıdır…

Kerkük Zindanı türküsünü yeniden yorumlayan ve bunu Kerkük mücadelesinin  mihenk taşı haline getiren Kırıaç’ı tebrik ediyorum…

Unutmayalım, içimizden nice Kıraçlar çıkarmadıkça Türklük davasına ancak yüz kişilik mitinglerle seslenebiliriz…

Kerkük’ün Türk kalabilmesi için daha güçlü haykırmalıyız: Kerkük Türk’tür! Diye…