Bir şarkı çalarda hani; ‘beni anlatıyor’ deriz. Duygularımıza bir tercüman ararız kimi zaman. Bazen sevgimizi, bazen öfkemizi, bazen yalnızlığımızı ortaya koymaya çalışırız da; doğru kelimeleri bulamayız… Sonra bir şiire şahitlik ederiz; şiir mi bizi anlatan, şair mi duygumuzu yakından tanıyan?

“Bu kadar hoşgörü, bu kadar iyi niyet

                 İnan vallahi sadece kötülüğe davet

                 Aşikâr düşmandan etme şikâyet

               Sahte dostlarına dikkat et Hatce!”

dizelerinde ki Hatce ismine takılmayın, Şair Derviş Ahmet Şahin; sanki beni inceden inceye uyarır gibi. Ah şair Derviş, biraz geç kaldın gibi. Bu tavsiye bana birkaç yıl önce gerekliydi…

Kim kırdı sizi, bu kadar kim yordu? Sizin saçınızı süpürge ettiğiniz işlerin kaymağı kimin sofrasına meze oldu? Çok mu haksızlığa uğradınız, yüzünüze güldüler de kuyunuzu mu kazdılar? Hakkını vererek değil de; hak yiyerek çıktıkları basamaklarda sizi merdiven niyetine mi kullandılar? Sözü özü bir olmayıp, yarı yolda mı bıraktılar? Yaranıza ilaç, duygularınıza merhem ‘DERVİŞNAME’…

                Nam-ı değer Paşazade Heccav Derviş Ahmet; aman dikkatli olun lafını esirgemez. Çoğu onu Gönül Gözü Derneği Genel Başkanı olarak bilir. Derviş Ahmet Şahin gerçekten koca yüreklidir, merhametlidir. Fakat; heccavlığa geldi mi yoktur şakası, koca yürekli adam, cesur yüreğe dönüşüverir.

                “Haksızlığın düşmanı, hakikatın yanlısıyım,

                 Başkalarının yanlışı, kendimin yalnızıyım,

                 Varsın ötekileştirsinler, sevmesinler beni,

                 Ölene dek inanın yine hak yolun savaşçısıyım.”

dizeleriyle anlatıyor kendini. Kendini anlatıyor, kendini eleştiriyor; öyle adil ki heccavlıkta kendi gelse, kendini tanımıyor.

                “Dervişname” adı kitabında Derviş Ahmet; atmadık taş, yarmadık baş bırakmıyor! Hayatın gerçekliğini gözler önüne sererken; okuyanın da içine biraz su serpiyor. Her okuyan için geçerli değil tabii bu sözüm. Mazlumların içine su serperken; zalimlerin yüreğine koca öküzü oturtuyor.

                Hicvin ve yalnızlığın şairi; eğer yalnızlıksa kalemi eline tutuşturan, yalnızlığına saygılarımı sunarım. Gerçi bu kadar sevenin varken; bu nasıl yalnızlıktır üstadım?

                Lafı gediğine koymak isteyenlerin, içine atmaktan çatlayanların, kelimeler boğazında düğümlenenlerin baş ucu olmalı bu kitap. Öngörümdür bakın görün; Paşazade Heccav Deriş Ahmet’in şiirleri yakında sosyal medya atışmalarının temel taşı olacak. Maddeye değer verenler, taşlananlar arasında en önde yerini alacaklar.

                Ve siz Ademoğulları, istirham ederim hakkımı yemeyiniz. Ne de olsa bugüne bugün Heccav Ahmet Abim var. Ahmet Abim elektrik tellerinden saz, gerekirse taşlamalarını hicaz makamından yapar. İnanmayanlar Dervişname’yi okuyabilirler, 90’a yakın şiiri var.

                Tüm dertlerini boşayıp da bekar kalan, bayramları buruk türkülerle baş başa, aşk ile yaşamı alt-üst olan şair; dilerim ki sana biraz neşeli şeyler çalsın hayat…

                Edebiyatta, şiirde, sanatta, sağlıkta ve afiyette kalın değerli okuyucularım.

                Haftaya görüşmek üzere…

                                                                                                                             Av. Yasemin BEZİRCİ