Konyaspor, kardeş takım Eskişehirspor’u kendi evinde yenerek, düşme potasının içine attı ve çok ayıp etti. (!) Ne de olsa yıllardır süregelen bir dostluğun ve kardeş takım olmanın hatırı vardı.

Peki Konyaspor ne yapmalıydı?

Konyaspor, Eskişehirspor’un düşme hattında olmasını göz önüne alarak kardeş ve dostluğun hatırına, bile bile kötü bir oyun ortaya koymalı, gol atmak için oynamamalı, mücadele etmemeli ve Eskişehirspor’un 1-2 atağında da kalesini gole açıvermeliydi öyle mi?

İyi de profesyonellikte böyle bir şey var mı? Bırakın profesyonelliği karşı karşıya gelen iki rakip arasında böyle bir şey yapılır mı? Kardeş takım olmak, karşılıklı oyunda böyle bir şeyi gerekli kılar mı? Böyle bir şey yapılırsa, bunun adı ne olur?

Evet gerek kulüpler gerekse taraftarlar arasında, Konyaspor ile Eskişehirspor arasında yıllardır süren bir dostluk, bir kardeşlik söz konusudur. Yeri geldi, Konyaspor taraftarı, Eskişehirspor’u desteklemek için Eskişehir’e çıkarma yaptı. Yeri geldi Eskişehirspor taraftarı, Konyaspor’u desteklemek için Konya’ya geldi.

Bunlar tamam ama, iki takım arasındaki karşılaşmalarda, dostluk ve kardeşlik göz önüne alınarak tek taraflı dahi olsa birinin karşı takım karşısında bilerek oynamaması, mücadele etmemesi, gol atma düşüncesinden uzak olması veya bile bile gol yemek gibi bir davranışta bulunması en hafif tabiriyle oyunu kendi kulvarından çıkarmak, şikeye sebebiyet vermek ve çirkinleştirmektir.

Diğer yandan böylesine bir davranış içine giren takım veya kişi kim olursa olsun kendine olan saygısını, onurunu, şeref ve itibarını kaybeder.

Konyaspor’da onurunu, itibarını ve şerefini korumak için, kardeş takım olan Eskişehirspor’a karşı da diğer takımlara karşı oynadığı oyun tarzında bir değişiklik yapmadan aynı mücadelesini sürdürmüş, profesyonelliğin gereğini yapmıştır.

Açıkça söylemem gerekirse, benim gönlüm Eskişehirspor’un düşmesinden yana değil. Onun için Eskişehirspor, çok iyi bir mücadele örneği sergileyerek Konyaspor’dan hiç değilse 1 puan almayı başarmalıydı. Ama bu puanı Konyaspor veremezdi. Eskişehirspor kendi alın teriyle bunu almalıydı. Fakat olmadı, Eskişehir takımı bunu başaramadı.

Konyaspor’un ikinci yarıdaki büyük başarısı devam ediyor. Rakip kim olursa olsun ve de Konyaspor’da kim oynarsa oynasın, Aykut Kocaman’ın oturttuğu sistem iyi işliyor. İkinci yarının beyi Konyaspor, önüne geleni devirmeyi sürdürüyor.

Eskişehirspor maçı, baştan sona Konyaspor’un hakimiyeti altında geçti. Konyaspor oyunu istediği gibi yönetti ve istediği şekilde koordine etti. Eskişehirspor beklediğim gibi değildi. Düşme potasındaki bir takımın mücadelesi çok daha fazla, canını dişine takacak ve ölümüne tabir edilecek şekilde olmalıydı.

Penaltı ve kırmızı kart olayı, Eskişehirspor’un oyundan düşmesini değil, daha fazla gayret etmesini, daha çok çalışmasını gerekli kılmalıydı. Olmadı ve bu yenilgi Eskişehirspor’a pahalıya mal oldu.

Oyununu, çalışkanlığını, dürüstlüğünü, efendiliğini ve davranışlarını çok sevdiğim Selim’in 90, dakikada yaptığı penaltı hareketi oldukça gereksizdi. Alınan 3 puan gole sebep olan penaltı hareketini ortadan kaldırabilir ama bu Selim’e bir ders olmalıdır.

Temsilcimiz Konyaspor’u tebrik ederken, önünde bulunan 2 zor maç olan Fenerbahçe ve Rizespor maçları için başarılar diliyorum.