Yaz mevsiminin gelmesiyle beraber köy şenlikleri de peşpeşe yapılmaya başladı. Çeşitli köy derneklerimiz, köy şenlikleri tertip ederek şehirlerdeki köylülerini köydeki hemşehrileriyle buluşturuyorlar. Köyde monotonluktan bunalan insanlar, şehirdeki yakınlarıyla buluşuyorlar. Şehrin kalabalığından kaçan insanlar da doğdukları köylerine giderek akrabalarıyla ve tabiatla hasret gideriyorlar. Özellikle ihtiyarların hatıraları canlanıyor, geçmişte yaşadıklarını çocuklarına ve torunlarına ballandıra ballandıra anlatıyorlar.

Irkçılık yapan bizden değildir buyuran Peygamberimiz sallallahü aleyhi ve selem, kişinin hayırlı işlerde ırkına yardım etmesi ırkçılık değildir buyurarak akraba ve hemşehriler arasında yardımlaşmaya teşvik ediyor. Zaten akrabalık bağlarının canlı tutulması demek olan sıla-i rahim dinimizin emridir. Yüce Rabbimiz, kendi hakkından hemen sonra akrabalık haklarına dikkat çeker. Eyinsanlar… Allah’tansakının, sıla-i rahime dikkat edin/ akrabalık bağlarını diri tutun buyurur.

Bu sebeple köy şenlikleri önemli ve gerekli diye düşünüyoruz. Ancak köylü şehirli kaynaşmasını sağlaması beklenen bu buluşmalar, senede bir gün bir araya gelip yiyip içmek ve müzik dinleyip eğlenmekten ibaret olmamalıdır. Bugün köy dernekleri, daha çok şehirli köylü arasında maddî yardımları organize etmektedir. Hâlbuki kardeşlik, yalnızca maddî konularda değil, maddî ve manevî her konuda yardımlaşmayı gerektirir. Bunun için aynı köylü olmakla kıvanç duyanlar, köylülerinin yanlışlarının düzeltilmesinde, özellikle gençlerin eğitilmesinde, namus başta olmak üzere bizi biz yapan değerlerin korunmasında birbirlerine yardımcı olmalıdırlar.

Kardeşlik bağlarının zedelenmemesi için şehirli köylüyü küçük görmemeli, köylü de şehirliyi kıskanmamalıdır. Ne köylü arabasından dolayı şehirliye haset etmeli, ne de şehirli eşeksırtında geziyor diye köylüyü hor görmelidir. Köylünün şehirliden, şehirlinin köylüden alacağı hem maddî hem manevî çok şey vardır.

Dahası köylerimiz yalnızca şenlik günlerinde hatırlanmamalı. Bayramlar, tatil günlerimiz köydeki yakınlarımızla buluşma fırsatı olmalıdır. Irakların yakın olduğu, ulaşım ve iletişim imkânlarının arttığı günümüzde dünyevî uğraşlar bizi birbirimizden koparmamalıdır. Şehirdekiler köylere geldiği gibi, köydekiler de şehirdekilerin ziyaretine gelebilmelidir.

Bu ziyaretlerde özellikle köyün temel direklerinin yattığı mezarlıklar, ziyaret ve dualarla hatırlanmalıdır. Köylüler arasındaki küslükler giderilmeli, dargınlar barıştırılmalı. Köy şartlarını bilmeyen şehir çocukları köyün zorlukları, nimet ve güzellikleriyle tanıştırılmalıdır. Yeni nesil yumurtayı viyonda, sütü reyonda, eti kasapta görüp tanıyor. Bu nimetlerin ne zorluklarla üretildiği, köy ziyaretlerinde görsel olarak onlara anlatılmalıdır. Köydeki hayvanlar ve köy şartlarındaki görevleri onlara anlatılmalıdır. Köyün tertemiz havası ve doğal yapısına karşılık köydeki zorluklardan bahsedilmeli; şehrin imkânlarına dikkat çekilerek nimetlere şükrün gereği üzerinde durulmalıdır.

Kısacası köy şenlikleri daha dolu dolu, daha bereketli bize sevap kazandıran buluşmalara dönüşebilmelidir.