Evet dostlar, Ramazan geliyor!

Öyle bir geliyor ki hepimiz “oruç” psikolojisine çoktan girdik.

Hatta havalar ısındıkça henüz başlamayan Ramazan ayı için “Yav nasıl geçecek” demeye bile başladık.

O kadar ki trafikte savsaklayanlar az daha, “Ramazan geliyor ya ondan!” diyecekler.

Sanki sadece biz oruç tutuyormuşuz gibi hallerimiz şimdiden üst seviyelerde seyrediyor.

“Somali’ye de Ramazan geliyor biliyor musun?” diyesim geliyor bazılarına. Hani şu milletin açlıktan kırıldığı yer.

Ben orucun kolay bir ibadet olduğunu falan iddia etmiyorum. Ama tutulacak 30 günlük orucun daha sevabı başlamadan ecrinin kaçırılmaması taraftarıyım.

30 gün oruç tutup 130 gün konuşmak niye?

Tamam sıcak!

Tamam, yaz günü zor!

Kolay olacağını iddia eden de yok da…

E kardeşim, zaten o ayın vermek istediği mesaj da bu değil mi?

Ramazanı diğerlerinden ayıran, “Halden anlama” meselesi, “Sabretme” meselesi değil mi?

Ramazan bereket demek ise Ramazan sabır demek ise Ramazan gönül almak demek ise nedir bu gerginliğimiz?

Nedir bu Ramazandan sanki vebalı bir şeyden bahseder gibi bahsetmemiz?

Daha gelmeden patırtısını koparmak neden?

Kırmayın gönlünü ki bize de güler yüzlü davransın!

İncitmeyin onu!

Geldiğine pişman etmeyin. Etmeyelim!

Zaman zaman hepimiz diyoruz, “Bu sene Ramazan zor geçecek!” diye ama o kadar.

Bazıları öyle laflar ediyor ki sanırsınız oruca bugünden başlamışlar.

Hele ki bunu yapanlar, öğleni ikindiye bağlayan bir saatte kalkıp, üç saat oruç tutup geri yatıp iftar saati tekrar kalkanlar olunca insanın cinnet geçiresi geliyor.

Evet, tek oruç tutan sen değilsin dostum!

Evet, dışarıda güneşin altında çalışanlar da oruç tutacak.

Ve evet onlar senin kadar da rahat tutmayacaklar emin ol.

Şükretmen için birkaç sebep daha sayayım mı?

Bu kadar velveleye gerek yok. Hem o kadar söyleneceksen hiç tutma daha iyi.

Dinde zorlama yok sonuçta?

Haksız mıyım?