Saygı değer okuyucularım, bugün köşemde kalemi güçlü dört öğrencimi misafir ediyorum. Benim için her biri bir pırlanta kıymetinde olan değerli arkadaşlarım, sizlerle gurur duyuyorum. Yüreğinize sağlık… Ne mutlu bana ki, sizlerin hocası olma bahtiyarlığına eriştim.

Hasan Hüseyin Şen

Kontrol ve Otomasyon Teknolojisi / Bir Sonbahar

Ellerimde geçmişin izlerini taşıyorum;

İlk yazıları, ilk sözleri, ilk bakışları,

Seni anlatıyorum bu şehre…

Yavaş yavaş ağlamaklı,

Hayalin geliyor gözlerimin önüne,

Yine ağlıyorum ben...

Senelerim kapı önlerinde bir bakışı gözlerken,

Hangi bakış uğruna kaçtın ki benden,

Derdini anlatabildiğin tek gözyaşlarım kaldı,

Aşk nerede kaldı?

Güneş doğduğunda

Bu şehri sana bırakıp gidiyor olacağım,

Ellerim senin sıcaklığında mağrur,

Şiirlerim anlatmaz artık seni,

Yazacak bir el, bir duygu yok çünkü.

Sen... Sen... Sen...

Ben hep özleyeceğim seni,

Her zamanki gibi;

Gözlerini, tenini, nefesini, seni, her şeyini…

Başka bir şehirde, başka bir dilde,

Yine yazıyor olacağım belki,

Ellerin yok artık ellerimde...

Kapı aralarında seni beklediğim günleri özledim,

Seni beklediğim günleri...

Mustafa Soner Karabucak / Yapı Yalıtımı

Türkçemiz…

Ağzımızın tadıdır,

Bayrağımızın adıdır,

Milletimizin arıdır,

Bizim güzel Türkçemiz…

Sular kadar tertemiz,

Odur bizim annemiz,

Sadık bir tek yârimiz,

Bizim güzel Türkçemiz…

Atamızdan yadigâr,

Onda bütün tarih var,

Dünya gelir başa dar,

Olmazsa güzel Türkçemiz…

Ata’mızın zaferi,

Milletimizin kaderi,

Gönlümüzün kederi,

Bizim güzel Türkçemiz…

Huzur verir gönüllere,

Yakışır bütün dillere,

Deli esen yellere,

Yön verir güzel Türkçemiz…

Gönüllerde fırtına,

Bağlar insanı yurda,

Kuzu sarılır kurda,

Konuşulursa Türkçemiz…

Türk’ü Türk yapan dilimiz,

Ona canımızı veririz,

Yaşayamaz ölürüz,

Olmazsa güzel Türkçemiz…

Ahmet Savtekin Kınay / Gıda Teknolojisi

Kavuşurken…

Ne zaman ki açılacak solan güller,

Ne zaman ki yağmurlar yağacak coşarcasına,

Ne zaman ki buluşacak hasretli gönüller,

İşte o zaman boşalacak gözlerden yaşlar…

Ne zaman ki âlemler anlayacak sevgiyi,

Ne zaman ki insanlar fark edecekler gerçeği,

Ne zaman ki ötecek bülbüller ağlarcasına,

İşte o zaman boşalacak gözlerden yaşlar…

Ne zaman ki koşulacak hakikat yolculuğuna,

Ne zaman ki istenmeyecek ayrılmak oradan,

Ne zaman ki bitecek sıkıntılar sonsuzlarda,

İşte o zaman boşalacak gözlerden yaşlar…

Ne zaman kavuşmak seninle sevdam,

Ağlamak doyasıya, haykırmak ufuklara…

Ne zaman ağlamak seninle sevdam,

Yazmak adını nefsime, uçurmak sonsuzlara…

Hacı Mehmet Kulaç / Elektrik

Yalancı Aşkıma

Sürgün olarak aşk diyarından hapsoldum gönlüne,

Gençliğimi okudum her gün mahpus denen hücreye,

Ağır geliyor her vakit aşkın artık gönlüme,

Hain eyle öldür beni, aşk hançerini vur gönlüme…

Gözlerin artık yalan söylüyor bana olan aşkına,

Kalbime set çektim, yıktı vefasız bir fırtına,

Gönül kalemi duman eden o yabancı kasırga,

Sükût ile dindi artık, dökülen gözyaşlarımla…

Yalanlarla dolu türkülerin, sensizliğin enkazında,

Yoruldum artık bu gecede, yine sabahlar olmasa,

Yeni aşk, eski aşk, vurgun yedim seher rüzgârlarında,

Kapattım artık o kitabı, kimsesizler diyarında.

Âşıklar mektebi, kâtipsiz kalmış yeni sevdalara,

Hep uçurum sonu her an, masal olmuş aşklara,

Seven ne yapmaz diyen artık asmış halatı boynuna,

Her sevdanın başlangıcı, yalan olmuş aşıklara.

Lâle Devri’ni yaşadı gönlüm senin o kanlı elinde,

Bahtiyar eyledi gönül senin o meçhul teninde,

O yalan bakışların hâlâ gönlümün bamtelinde,

Ne kadar dirensem de, kokun hâlâ tenimde.

Karanlıklar içinde yanan yalnızca titrek mumum,

Bir sonbahar poyrazında alevlendi yine ruhum.

Geçmişe bakıp da, içimi ona dökebilecek bir komşum,

Yokmuş senden başka, benim yalancı dostum.