Sanayicilerimiz haklı olarak(!) ucuz işçinin peşindeler...

Suriye’den iç karışıklıklardan kaçarak Türkiye’ye sığınan Suriyeliler de ilaç gibi yetiştiler...

Ben ne Suriyelilerin çalışmasına karşıyım, ne de çalıştırılmalarına...

Dün Türkiye’den Almanya’ya, Fransa’ya, Belçika’ya giderek nasıl ucuz işçi olmuşsak, bugün de Türkiye’ye sığınmışlara iş kapısı olabiliriz.

Burası normal.

***

Sık sık gündeme gelir...

Aslında iş var ama işçi yok diye...

Yani aslında, beden işçiliği yapmak bizim zorumuza gidiyor.

Üstelik bu işlere karşılık da çok iyi ücretler ödenmiyor.

Ücret düşük, iş gücü büyük...

Aylak aylak gezmek ve masa başı bir iş beklemek bizim için daha iyi.

***

Fakat Suriye’den gelenler için durum böyle değil.

Evlerini, barklarını, işlerini terk edip gelmişler...

İş lazım.

Ücret çok da önemli değil.

Karın tokluğunu gidermek ‘yeter’ olmuş onlar için...

***

Fırsat bu fırsat...

İşverenlerimiz de istifade ediyorlar bu durumdan...

Hatta bazıları “Şehrimizde bulunan Suriyeli iş gücünden yasal sıkıntılardan dolayı yeterince faydalanamadıklarını” ifade edip, çözüm istemişler.

Çözüm mü?

İşte çözüm:

-Bakanlık bu konuyla alakalı bir düzenleme yapmış.

- Artık pasaportu olan bütün Suriyeliler gerekli izinler alındığında çalışabiliyormuş.

-Pasaportsuz olarak ülkemize giriş yapan Suriyeliler için ise Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı bir çalışma yapıyormuş.

-Yakın zamanda bununla ilgili gelişmeler olacakmış...

***

Bunları sorun etmeye gerek yok...

İşsiz gençlerimizin çoğunun burun kıvırarak yapmadıkları işlere ‘ilaç’ gibi geldi Suriyeliler...

Rızkını helalinden kazanan herkes baş tacıdır.

Helal olsun...

***

Fakat, işverenler de biraz empati yapsınlar...

Bir savaşla, zenginler nasıl fakir oluveriyor...

Kendi ülkesinde işveren olan birisi, komşu ülkede tezgâhtar olarak iş bulduğuna şükrediyor...

Allah bazen vererek, bazen de alarak imtihan ediyor.

Allah’ın kendilerine bahşettiği nimetleri çalışanları ile bölüşebilenlere ne mutlu!

Rızkını alın teri ile kazanmaya çalışanlara ne mutlu!