Yerel seçimler için aday adayları düğmelere bastı. Aday olacak başkan adayları hem konumlarını, hem karizmalarını hem de neler yapabileceklerini ortaya koyacak ve bunu herkese inandıracak yapıda olmalıdır.

Toplum için ve şehrin geleceği için Belediye Başkanının vasfı veya vasıfsızlığı büyük önem taşımaktadır. Geçtiğimiz günlerde Sedat Üstüner Bey’in adaylığını duydum demiştim. İstanbul’a gidip Ereğli’de yetişen Üstüner’le görüşeceğimi ifade ettim. Cuma günü İstanbul’daydım. Sedat Bey beni otogardan aldırdı. Enfes bir kahvaltıdan sonra deniz manzaralı otele yerleştim. Dinlendikten sonra Beni Sedat Bey Otelden aldı. 7 kule zindanlarına bakan Sur Restorantta öğle yemeğinde sohbet etmeye başladık. Laf döndü Ereğli Belediye Başkan adaylığı konusuna geldi. Sedat Bey Belediye başkan adayı olmayı düşünüyor musunuz? Dedim.  Evet, dedi.  Görüşmelerim sürüyor. Yüzde 70 olgunlaşmış durumda ama önümüzde önemli bir süreç var. Bu süreci çok değerlendirmek istiyorum, dedi.

İstersen yemekten sonra hem İstanbul’u gezelim hem çalışma alanlarımızı gezelim hem de sohbete devam edelim, dedi. Yemekten sonra çıktık Zeytinburnu’ndaki şantiyeye geldik ilk olarak; burada iki ofis işçilerin kalacağı 40 kişilik çadır yatakları, banyoları ve malzeme deposundan oluşan bir komleks neredeyse Ereğli Belediyesinin şantiyesinin yarısından büyük bir alana sahip.

Neden bu kadar büyük işler yaparken Ereğli Belediye başkanlığı? Dediğimde Ben memleketimden buruk ayrıldım. İstanbul’da kaldığım süreçte kendimi geliştirdim. Çoğumuzun bildiği bazı şehirler var ki, gelişmelerini, büyümelerini, övgü ile bahsedilen, meth edilen, gıpta ile izlenen yöre olmalarını, göreve getirdikleri Belediye Başkanının karizmasına, vizyonuna, becerikliliğine, aktivitesine, zekâsına, çalışmalarındaki üstün başarısına borçludur. Belediye başkanı bir şehrin iflahına da, -teşbihte hata olmazsa- zaman içinde iflasına da sebep olabilir. Allah için Ben Ereğli’yi çok seviyorum. Her alanda büyüyen bir şehir yapmak istiyorum, dedi.

Ereğli gelişim göstermiyor mu? Sorumuza ise Evet Ereğli bazı gelişmeler göstermiş. Genel merkezi bazda büyük gelişmeler oldu. Ama yerel bazda ise beklenen büyük gelişmeler olmadı. Futbol takımı düşürülmüş, bayan voleybol takımı lige çıkarılmış. Ereğli şaha kalkması gereken bir ilçe yoksa Karaman, Aksaray ve Niğde arasında sıkışıp kalarak iflas edecek. Buna seyirci kalmamız mümkün değil. Adaylık ve seçilme nasip işi, Eğer bunu Allah bize nasip ederse Ereğli’de Kalkınmanın ne demek olduğunu herkes görecek, sözde değil özde projeleri görecek, yabancı sermayenin üretime katkısını görecek, dedi.

Belediye Başkanı diyalog ve iletişim açısından sağır, kör, dilsiz ve ulaşılamaz değil, dertlilerin sesini duyacak kadar hassas kulaklara, şehrin istikbalini görebilecek şahin gibi keskin gözlere ve şehrin dertlerini üst yetkililere ulaştırıp hizmet koparabilecek yerine göre kuvvetli, yerine göre ahenkli bir sese sahip olmalı ve “hava” gibi her an ulaşılabilir olmalıdır diyen Üstüner, halkımızla barışık olacağız, fildişi kulelerinde yaşamayacağız. Birilerini önümüze dikmeyeceğiz. Allah’ın izniyle Bilmiyorsak en iyi bileni Ereğli’ye getireceğiz, dedi. 

Sohbet sürerken Levent’teki ofisine geldik. (Ofis dedimse malikane yani) İstanbul’u ve Sedat Bey’le olan söyleşimizi yazmaya devam edeceğim.

Belediye Başkanları halkın onayı ile seçilmiş kişiler olduklarından, halkın ve topyekun şehrin tüm dertleri ile hemhal olma yükümlülükleri vardır. Yetki tasdikini halktan aldıklarından, manevî, vicdanî ve ahlâkî sorumlulukları da önce halkadır.

 “Kimi Belediye Başkanı seçeceğiz?” konusu her açıldığında, “Daha vakit erken, şimdiden bu konuları açıp muhtemel isimleri yıpratmayalım” diye konuyu örtbas edenlere; beyler, böyle özellikler taşıyan bir isim bulmak ve bu şahsı ikna edip aday yapmak için beş ay gibi bir süre anca yeter. İşi son ana bırakıp, tombaladan çıkar gibi ortaya koyacağınız bir adayı belki bu halk Belediye Başkanı seçer. Ama sonuç; eskiden beri bilinen kader-kısmet adlı şans oyununa döner, onun da sonucu; “Kime şikayet edeyim seni kader? Bir ‘Başkan’ seçtik öbüründen beter” diyerek, 5 yıl, belki de yıllarca hayıflanıp durmaktır. Saygılarımla.