Mayıs ayı ile birlikte yörük şenlikleri de başladı. Geçtiğimiz hafta Adana ve Antalya’da şenlikler vardı. Şehrimizde ise pazar günü yörükler derneğinin düzenlediği bir panel vardı. Şehrimizdeki panel için bir fotoğraf sergisi ve kısa bir sunum için söz vermiştim. Antalya şöleninin birinci günü Osman Şahin ve başka şair, yazar arkadaşlarla imza gününe katılacaktık Bu yüzden Adana’lı cadılarıma söz vermeme rağmen Sarıçam’da yapılan yörük şenliklerine katılamadım. Bir danaki seneye artık.

Antalya Yörükler Derneğinin geleneksel hale getirdiği yörük şenliği mayısın ilk haftasında yapılıyor. Bu yıl şenliğin ilk gününü kültür sanat olaylarına ayırdılar. Özellikle yörükler konusunu yazan, resmeden sanatçılar çağrılıydı.

Cuma günü öğleden sonra Antalya’daydım. Uzun zamandır görmediğim dostlarla görüşmek, kısa sürelerlede olsa muhabbet etmek istiyordum.

Antalya Yörükler Derneğinin güzel bir kültür merkezi var. Bina yeni, tam yerleşememişler. İlerde bölümlerden birini yörük müzesi haline getirmeyi düşünüyorlarmış. Dernek Başkanı Abdullah Duman ve eski bürokrat ve aydın insan Mustafa Kaya ile sohbet ettik. Cumartesi ve pazar günü yoğun etkinlikler olacağı için hayli telaşlıydılar. Genç yörük arkadaşlar sürekli koşturuyorlardı. Arkadaşım Ramazan Kıvrak bizden önce gelmişti.

Ressam Mustafa Ali Kasap’ın bir alışveriş merkezinde “Zeybek Kadınlar” adlı bir resim sergisi varmış. Arkadaşlarla açılışa gittik. Sanal dünyada tanıştığımız Mustafa Ali Kasap ile yüz yüze tanışıp ayak üstü sohbet ettik.

Akşam Antalya’lı şair yazar arkadaşlarla Mustafa Kaya’nın evinde toplandık. Aslında şair arkadaşım Eşref Ural bize çalıp söyleyecekti ama sohbetten buna zaman bulamadık. Şair dostlarım Turgay Değirmenci, Ercan Değirmenci, Ramazan Kıvrak ile bol bol sohbet ettik. Dağıldığımızda gece yarısını çoktan geçmişti.

Ertesi gün öğleden sonra kültür merkezindeydik. Ünlü yazarımız Osman Şahin eşi ve kızı Buket ile gelmiş. Şair Muhammed Güzel, Çınar Arıkan, Abdullah Ayata, ressam İlknur Bakış, ressam Nural Albayrak ve Antalya’lı kültür-sanat dostları toplanmıştı. Güzel bir söyleşi ve imza günü etkinliği oldu.

Özellikle Osman Şahin ile sohbet etmek güzeldi. Onun ilk kitabı “Kırmızı Yel” i severek okumuştum. Sanırım kırka yakın kitabı oldu. Yörüklerin has yazarı Osman Şahin, hikayeleri sinemaya en çok uyarlanmış yazarlarımızdan biri. Sanırım 23 hikayesi film oldu. Avcı, Derman, Ayna, Tomruk, Kibar Feyzo, Fıratın Cinleri bunlardan bazıları.

Antalya’da asıl şenlik pazar günüydü, çadırın birini sanat çadırı olarak ayırmışlardı. Bu çadırda ressam arkadaşların yörük resimleri ile benim fotoğraflar sergilenecekti ama aynı gün Konya Yörükler Derneğinin paneli olduğu için gece dönmek zorunda kaldım.

Konya Yörükler Derneği, Selçuklu Belediyesi konferans salonunda ömnemli bir panel gerçekleştirdi. “Konya Yörükleri Paneli” adı verilen panele on altı akademisyen katıldı. Kitaplaşmasını çok önemsediğim panelde gündeme getirilen konuların başlığı bile panelin önemini göstermeye yetiyordu.

Balkanlarda Türk Varlığı İçinde Konya Yörükleri, Tanzimat Dönemi Nüfus Sayımlarına göre Konya Havalisinde Yörük İskanı, Batı Toros Yörüklerinin Konya ile İlişkisi, Dağ Köylerinde Yörük Ağzı, Çadırdan Konağa Türklerde Ev Geleneği, Yörük Kavramı ve Konya’da Yörük İskanı.

Benimde otuz yörük fotoğrafı ile küçük sergiyle katıldığım panelde, Yaylaların Özgür Çocukları Yörükler, adlı kısa bir sunumum vardı ama konuşma arasında başlayan bir öksürük sunumu yapmama engel oldu. Bu yüzden sunumu arkadaşım, eğitimci Fatih Uslu özetlemek zorunda kaldı.

Bizim Konya’lı vekillerin ilgisini çekmiyor yörüklük konusu, değilse birkaçını panelde görme şansımız olurdu. Vekillerden biri o güzelim panele arzı endam edeydi göçerlerin içler acısı halini anlatmayı düşünüyordum. Anlatabilsem ilgilenir miydi, hiç sanmıyorum ama yinede bir umut işte...