Bu yürüyüş diğerine benzemiyordu.Kılavuzum bir görünüp bir kayboluyordu. Sordum. Bu kez hep yanımda olmayacağını işaret etti. Gerektiği zamanlar. Gerektiği kadar. Onun uygun gördüğü anlarda. Görünüşte biraz daha yalnız olmaya hazırlan dedi. Görünüşteki yalnızlık artınca asıl yalnızlık azalacaktı. Kendine doğru yola çık demişti ya başlarda. Ara yalnızlıklarda kendimle başbaşalığımın artması gerekiyordu. Kendimin farkına varmam için gerekliymiş bu.Hatırladım. Takvim yaşı arttıkca danışanlarım giderek kendilerini daha çok yalnız hissettiklerini söylerlerdi. Artık giderek dost, arkadaş konusunda daha seçici davranıyorum. İnsanlarla birliktelik keyif vermiyor eskisi gibi. Hatta yalnız olmak daha iyi geliyor. Derlerdi.Şimdi de bunun olması gereken, yolun normal süreçlerinden olduğunu öğreniyordum. Eskiden bana gelenlerin yalnızlığını çözme uğraşımın nafileliğini fark etmek canımı sıktı şimdi. Kendinle kal ki, kendinin farkına var. Güçlü ve zayıf yanlarını gör. Potansiyelini tanı. Dedi.Kendini geliştirmek ya da kişisel gelişim denen şeyin başlangıcı, kendini tanıma süreci, yalnızlığı gerektiriyordu.Yukarılardan yürü dedi.Dinlenmen gerektiği zamanlarda yüksekleri tercih et. Yukarda görüş açın geniş olur. Zaman zaman aşağılara inmen gerekse de mutlaka belli aralıklarla yukardan bak dünyaya.Yalnız ve yükseklerde.Peygamber (sav) vahiy gelmeden önce kırklı yaşlarında uzunca bir süre yalnız ve Mekke’ye hakim bir tepede vakit geçirmiş. Musa Peygamber de öyle. Vahyi Tur dağında almış. Yalnız ve yukarda. Hıristiyan rahipler manastırlarını genellikle yukarılara kurmuş. Budist rahipler de yukarılarda yalnızlığı önemsemiş.wYukarıda bir yer seçtim kendime. Kendi başımaydım. Yalnız olmaktan korkmadım. Endişelenmedim. Artık bunun normal olduğunu bilmek rahatlattı. Yaş ilerledikçe yalnızlığın artması gerekliydi. Sonra seslendim. Sesimi birilerinin işiteceğinden kuşku duymadan.Evlerinizi, şehirlerinizi yukarılara kurun. Yukarılara sadece piknik yapmak için değil düşünmek ve kendinizi bulmak için yolculuk yapın. Yalnızlığın normal, gerekli ve yararlı olduğu bilgisini not edin zihinlerinize. Şikayet etmeyin. Korkmayın. Zira sizinle aynı yolda olanlarla paylaşacaksınız bu geçici durumu. Yeni ve yalnızlığı seven daha nitelikli bir çevre oluşacak giderek etrafınızda. “Ki İsa bana "Hep yakınlarından; arkadaşlarından ayrıl, tek ol, 1/644 Yüzünü duvara çevirip yalnızca otur, kendi varlığından da halveti ihtiyar et " diye vahyetti” (Mesnevi, 1/645) Sesimi duyanlar olmuş. Oldu.İyi de ben size yalnızlığımı şikayet etmeye gelmiştim. Madem böyle, şikayetimi geri alıyorum.Kendimi tanıyıp seveyim en iyisi. Kendimle arkadaş olup ikimiz birlikte güneşe doğru yol alalım. Dedi ve gülümseyerek gitti. Başını hayretle sallarken ben de gülümsedim.Canımın sıkıntısı da geçti.www.pozitifdegisim.com