- Ağır bir "Ankara kışı".. Koyu kurşuni, öbek öbek kara bulutlar havada dönüp duruyorlar, tehditkâr.. Akşama yakınlığın koyu hüznü, insanın içinde yaşama sevinci namına ne varsa silip süpürüyor.

-  Polatlı Topçu ve Füze Okulu'nu Ankara'ya taşıyan minibüslerden inen bir genç, istasyondan Ulus'a doğru çıkan dik yokuşu nefes nefese tırmanıyor. Acelesi var.

-  Posta Caddesi'ndeki Zümrüt Palas'a iki ağır valizle inen iki genç, ikide bir saatlerine bakıyorlar, telâşla.. Yanlarında Konya'dan gelen Optima; sakin, emin, kararlı.. Bir soğuk "Ankara Gecesi"nde payına düşeni yapmaya hazır..

***

Kucaklaşıyorlar. Polatlı'dan gelen genç asker kaputunu çıkarıp karyolanın üstüne koyuyor. Mehmet bir kese kağıdı dolusu Bafra'yı masaya yığıyor. Yusuf "-Durmayalım, başlayalım" diyor.. Sonra ekliyor, gülerek; "-Reis, istediğin kadar .Bafra; istediğin kadar helva/ zeytin; her istediğinde sabaha kadar çay .. İşte Optima'da burada.

Ne yapacaksan yap, yarın akşam Konya'da olmalıyız " diyor.

ZÜMRÜT PALAS’TA, -68 karakışında üç inanmış insanın gecesi başlıyor.

68'de, on iki ay boyunca, Konya'da girişilen; "yok imkânlarla girişilen "YOKLUĞU YENME SAVAŞI'nın "rapor kitap"ı doğacak bu gece, Zümrüt Palas'ta..

Milyonlarca yıl, yağmur suyundan başka su görmeyen kıraç Konya boz topraklarında girişilen bir hareketin aldığı yol; girişimin Konya köylüklerinde ve Türkiye genelindeki yansımaları.. Edirne'den Ardahan'a kadar ışımasına çalışılan "Kalkınma lşıklan" kitaplaşıp doğacak bu gece, Zümrüt Palas'ta

"S" ve Optima bir bütün olmuş ak kağıt üstünde.. Optima'dan binlerce harf, binlerce sözcük yağmur damlaları gibi dökülüyor, üçüncü hamur teksir kağıtlarının üstüne.. Mehmet'le Yusuf, biri bir karyola, biri o bir karyola üstünde tünemişler, gözleri Optima'da .. Kağıt biterken kağıt uzatıyorlar, Bafra biterken masaya Bafra atıyorlar, Ağavari.. "S" nin, Optima'nın biran durmasına bile gönülleri razı değil.. Gecenin saatleri sayılı, yapılması şart olan iş, bir yıl steplerde ne yapılmışsa onun gün doğunca kitaplaşması..

***

"S",Mehmet ve Yusuf; bir yıl önce, 67'de, Konya/ Sarıcalar'da başlatılan "Yokluğu Yenme Savaşı"nın önde gelen üç kişisi.. Yaşları ortalama otuz, evlerindeki çocuk sayısı sekiz, on.. Ellerinde ele gelir bir "Topraksu Kooperatifi Ana Sözleşmesi", bir masa, bir dolap, üç sandalye, bir de dostları Optima..

Ama, bir yıl içinde, yani 68'de, aylık bir gazeteleri, aylık bir Haber Ajansları var.. Asıl önemlisi, kendileri gibi yokluğa karşı savaş açmış Van, Muş, Edirne, Burdur, tekmil elliden fazla ilin köylerinde "Sarıcalar Hareketi'ni izleyen" gıyabi dostları var. Onların yüreklendirmesi, övgüsü, saygısı dağlar gibi..

"Sarıcalar Kooperatifçilik Gazetesi", Türkiye'de köyden çıkan "ilk" gazete..  İki buçuk karış boyunda , iki karış eninde, tek yaprak; ama, aylık "Traj 5000"..

"- Türk Kooperatifler Haber Ajansı", teksir üç sayfadan mürekkep; ama ulaştığı parasız abone 300 günlük / haftalık/ aylık gazete ve dergi..

Ankara'nın bir karakış gecesinde, Zümrüt Palas Oteli'nde saat saate, kağıt kağıda, Bafra Bafra'ya ulanıyor. Girişimcilerinden başka kimsenin inanmadığı; yapılmak istenen işi "saçma" , inananlarının "kaçık" olarak tanımlandığı "Yokluğu Yenme Savaşı" bölüm bölüm kağıt üstünde de tescilleniyor.. 180 metre derinliklerde bulunup çıkarılan sular, ovalan ovalara ulayan beton kanallar, Konya köylerinden geçen hatlardan Sarıcalar'a gele gele yakılan elektrikler.. Yerin karanlıklarından sular gün ışığına çıkarılırken; korkunç ve karanlık bozkır geceleri de ışıl ışıl aydınlanıyor. Tohumlar getiriliyor dünya tarımının geliştiği ülkelerden.. Buğday/ arpadan başka bir şey bitmez denilen bozkırlarda eskinin on katını veren domates, ayçiçeği, mısır, fasulye,  denemeleri yapılıyor.. "Tarım ve Kooperatifçilik Kitaplığı" kuruluyor", "Üstün verimli Bitkiler Deneme istasyonu" açılıyor. 'Sonra, yüzlerce mektup; size inanıyoruz diyen, bizde yola çıktık diyen.. 68'in yoklukla, kuraklıkla, en önemlisi tarımsal cehaletle savaşımının seyri, öyküsü, romanı, Ankara'nın "gıraç ilânı gibi" yüzleri yakan buz gibi bir pazar sabahı doğuyor.

***

Öğleyin Mehmet'le Yusuf un Konya yoluna; "S"nin Polatlı yoluna düşmesi gerek. Daha işin gerisi Konya'da.. Mehmet, " Yokluğu Yenme Savaşı"nı mumlu kağıda yazacak, Konya'da okulların birindeki teksir makinası ile bastıracak.. En önemlisi kitaba lâzım olan yirmi top üçüncü hamur teksir kağıdı ile üç tüp mürekkebin denkleştirilmesi..

İki valizle Konya'dan Ankara Zümrüt Palas'a taşınan " Sarıcalar Köyü Toprak ve Su Kooperatifi"nin arşivi toplanır; "asker bavulları"na doldurulur.. Sırtlanır, iki "Gönüllü kalkınma Hamalı" tarafından.. Kar başladı, on bire doğru Ankara'da.. Zümrüt Palas'ın bütün gece daktilo susmayan odası ürkütücü bir sessizliğe bürünmüş. "S" de onlarla gidebilseydi, yarın mumlu kâğıtları o yazsaydı..

Polatlı dolmuşlarına daha iki saat var.. Pencerede kalakaldı.. Bir mısraı beyninde helezonlar çiziyor, uğultuyla esiyor, savruluyor savruluyordu.. "- Kendim gurbet elde, gönlüm sılada".. Kendim gurbet elde, gönlüm sılada..

***

Üç/ beş yılda bir, yolum Ankara'ya düştü mü, bana Ankara'nın bütün otellerini bedava verseniz istemem.. ZÜMRÜT PALAS'a giderim.. Orada, ikinci katta, arka sokağa bakan odayı isterim.. Oda, otuz altı yıl önceki gibi.. Aynen.. Kalakalmış, öylecene.. Sehpa üstüne yığılmış, filitresiz Bafralar, yerde iki valiz dolusu Sarıcalar arşivi, masada helva/zeytin, somun.. Bir yatağın üstünde Mehmet, öbüründe Yusuf.. "S" ve Optima, bir harf ve sözcük sağnağının içinde doludizgin.. Sabahın iIk ışıklarıyla “Yokluğu Yenme Savaşı" doğacak; otuz altıncı kez...